PŚ w Titisee-Neustadt. Kamil Stoch zrównał się z legendami

a 17 razy był trzeci. Przeliczając to zgodnie z przyjętą punktacją w skokach narciarskich: 100 pkt. za I miejsce, 80 pkt. za drugie i 60 pkt. za trzecie, Matti Nyaekanen zdobył łącznie 6840 pkt., a Kamil Stoch 6520 pkt.. Czyli 320 pkt. mniej. Dlaczego więc autor tabeli podał, że zajmują ex aequo 5 miejsce?

jak w Innsbrucku. To jest w sumie ciekawe, nieważne które miejsce zajmuje po pierwszej serii, akurat jest to te miejsce, które premiuje go do zwycięstwa ze względu na warunki. Szczęściarz bo przed Igrzyskami w Sochi największy rywal - Morgenstern się dwukrotnie znokutował na skoczni, Freund się przewrócił podczas konkursu, a poziom był taki, że o złoto walczył ponad 40-letni Noriaki Kasai (niczego mu nie ujmując oczywiście, bo jest wspaniałym sportowcem). Szczęściarz bo na ostatnich mistrzostwach świata w Innsbrucku będąc bez formy zdobył srebro z odległego miejsca po pierwszej serii tylko dlatego, że warunki na skoczni później uniemożliwiły jakąkolwiek rywalizację kolejnym skoczkom. Tych pojedynczych fartów miał dużo więcej, jednak nie sposób ich wszystkich tutaj wymienić. W końcu szczęściarz bo miał przed sobą Adama Małysza, który do PZN przyciągnął wielkie pieniądze. Bez warunków stworzonych dzięki tym środkom obecne pokolenie skoczków mogłoby pomarzyć o jakichkolwiek sukcesach. Ten ówczesny opryskliwy, młody buc z przerośniętym ego (zobaczcie jego wywiady z lat 2006-2011), triumfuje, spija śmietankę. Dziwnie te losy się potoczyły, szkoda że życie premiuje fuksiarzy, no ale nikt nie powiedział, że życie jest sprawiedliwe. Dziś o słabości całej tej dyscypliny świadczy choćby fakt, że do konkursów w środku sezonu zgłasza się zaledwie 50-ciu chętnych.