Puchar Davisa, ostatni bastion romantyzmu w tenisie

Łukasz Iwanek 19 Marca 2015, 12:00

• Puchar Davisa: Historyczny dreszczowiec Mayera z Souzą, Szwajcaria nie obroni tytułu

W lutym ITF i beIN SPORTS, jedna z wiodących globalnych sieci kanałów sportowych, ogłosiły zawarcie strategicznego partnerstwa. Prezydent ITF Francesco Ricci Bitti oraz prezes Bein MEDIA GROUP Nasser Al-Khelaifi złożyli podpisy na umowie obejmującej siedem lat. Jest to największy kontrakt dotyczący praw medialnych w historii Pucharu Davisa i Pucharu Federacji. Dzięki temu zwiększy się globalny zasięg transmisji meczów tych rozgrywek oraz lepsza będzie ich jakość. beIN Sports będzie ściśle współpracował z ITF i nadawcami relacjonującymi mecze tych zawodów, a w niektórych częściach świata będzie odpowiedzialny za produkcję sygnału telewizyjnego i cyfrowego. Największe rozgrywki drużynowe organizowane przez ITF mają swoją siłę oddziaływania i popularność na całym świecie. Współpraca z beIN SPORTS to najlepszy na to dowód. Rozegrany w Glasgow mecz Wielka Brytania - USA transmitowany był przez 21 stacji telewizyjnych.

• Puchar Davisa: Kukuszkin i Niedowiesow wprowadzili Kazachstan do ćwierćfinału

Tenis bez weekendów z Pucharem Davisa straciłby ostatnią cząstkę normalności. To tutaj można poczuć, że duma i honor, patriotyzm to wartości, które jeszcze istnieją w tak kosmopolitycznym sporcie, jakim jest tenis. Przeliczanie wszystkiego na pieniądz to przekleństwo naszych czasów. Pozwólmy Pucharowi Davisa podążać własną drogą, nawet jeśli przeciwko niej buntuje się dziś wielu przesiąkniętych mamoną tenisistów. Nadal, Federer i Wawrinka oraz Novak Djoković już triumfowali w tych drużynowych rozgrywkach na różnych etapach swoich karier. Zawodników chcących wznieść w górę Srebrną Salaterę nigdy nie będzie brakować. Gdyby zbliżającemu się do końca swojej kariery Lleytonowi Hewittowi udało się to po raz drugi, dla mnie byłoby to najważniejsze wydarzenie całego sezonu. Priorytety tenisistów mogą się zmieniać, ale wygranie Pucharu Davisa przynajmniej raz w karierze zawsze będzie celem tych największych gwiazd, a przynajmniej większości z nich. W wielu krajach od małego wpaja się miłość do tych rozgrywek młodym chłopcom marzących o posmakowaniu wielkiego tenisa. Dlatego pozwólmy, by Puchar Davisa pozostał świeczką symbolizującą tradycję na tenisowym torcie.

Puchar Davisa i jego trwanie w niezmienionej formule ostatnio krytykują Nadal i Federer, a swoje trzy grosze dołożył także Andy Murray. Szwajcar w ubiegłym sezonie zdobył to co chciał i prawdopodobnie już nigdy w Pucharze Davisa nie zagra, bo normy olimpijskiej nie będzie musiał wyrabiać (trudno sobie wyobrazić jego występ na igrzyskach w 2020 roku). Djoković już kilka lat temu rzucił pomysł powołania do życia Pucharu Świata (żadna rewolucja, przecież takie zawody były organizowane przez ATP), który skupiałby najlepsze ekipy w jednym czasie i miejscu. Jednak siłą Pucharu Davisa jest nadawanie rangi gospodarza. Gdyby nie to w Polsce nigdy nie zagrałby Bjoern Borg. Także dla kibiców z innych krajów często jest to jedyna szansa na przeżywanie niepowtarzalnych emocji i zobaczenie w akcji gwiazd tenisa.

• Puchar Davisa: Murray i Tomic zwieńczyli dzieło. Wielka Brytania i Australia w ćwierćfinale

Dziennikarz jednej z największych gazet w Polsce uznał, że Puchar Davisa to pudrowanie trupa. Dziwią mnie takie zarzuty, tym bardziej, że formułują je w większości ludzie, którzy na tenis patrzą przez pryzmat Top 20 rankingu i nie widzą, że piękny tenis może być także niżej, nawet poza czołową "100". Przecież tenis to taka piękna dyscyplina, w której można zobaczyć tyle cudownych meczów w challengerach (tam trzeba szukać potencjalnych przyszłych gwiazd, żeby później nie było zaskoczenia, że zawodnika, który dopiero co zadebiutował w czołowej "50" widzi się w akcji po raz pierwszy) czy właśnie w drużynowych mistrzostwach świata pomiędzy tenisistami anonimowymi dla szerokich mas. Nie róbmy z Pucharu Davisa trupa, tylko dlatego, że jest wyznacznikiem zupełnie innych wartości od tych, którymi kieruje się kupczący wszystkim dzisiejszy świat. A jeśli tak, to jest to najpiękniejszy trup świata, nad którym unosi się aura magii. Trup będący ostatnim bastionem romantyzmu w tenisie, a może i w ogóle w sporcie.