Nowy-stary mistrz pnie się w górę tabeli medalowej. Już jest w pierwszej dziesiątce

WP SportoweFakty / Jarosław Pabijan / Na zdjęciu: Tai Woffinden. Radość z wygranej w GP
WP SportoweFakty / Jarosław Pabijan / Na zdjęciu: Tai Woffinden. Radość z wygranej w GP

Coraz wyżej plasuje się Tai Woffinden w klasyfikacji medalowej Indywidualnych Mistrzostw Świata. Dzięki zdobyciu trzeciego złotego medalu wskoczył do pierwszej dziesiątki w historii. Bartosz Zmarzlik do brązu z 2016 roku, dołożył srebro.

Prawdziwą klasę zaprezentował w sobotni wieczór Tai Woffinden. Brytyjczyk był straszony i naciskany przez Bartosza Zmarzlika, a jeśli wierzyć doniesieniom jego rodaków, w upadku w biegu jedenastym złamał nogę. Mimo to prowadzenia w klasyfikacji generalnej odebrać sobie nie dał. Ba, z Torunia wyjechał z takim samym dorobkiem punktowym co Polak i jeszcze wygrał całe zawody. To tylko potwierdza, że ten rok należał do niego. Reprezentant Lwów Albionu zdobył trzeci tytuł indywidualnego mistrza świata.

Oprócz tego ma jeszcze w dorobku srebro sprzed dwóch lat i brąz wywalczony rok temu. W klasyfikacji medalowej wszech czasów IMŚ awansował do pierwszej dziesiątki, wyprzedzając Erika Gundersena i Ronnie'go Moore'a. Duńczyk, jego rodacy Ole Olsen i Nicki Pedersen oraz Jason Crump tak jak nowy-stary mistrz mają w dorobku trzy mistrzostwa. Ponadto Woffinden jest też nie tylko najbardziej utytułowanym Brytyjczykiem w historii żużla, ale od tego roku najczęściej nagradzanym medalami.

Życiowe sukcesy osiągnęli Zmarzlik i Fredrik Lindgren. Reprezentant Polski powrócił na podium po roku przerwy. Dwa lata temu cieszył się z brązu, teraz zgarnął pierwsze srebro i dysponuje taką samą kolekcją co Zenon Plech. Szwed natomiast, po latach ciężkiej pracy i wielu niepowodzeń, wywalczył wreszcie premierowy medal. Brąz smakuje więc w jego przypadku wyjątkowo. Jest też pierwszym dla Szwecji od siedmiu lat i wicemistrzostwa Andreasa Jonssona. Lindgren został w sobotę 89. medalistą w historii speedwaya.

Czołówka tabeli medalowej wszech czasów IMŚ i miejsca Polaków (1936-2018):

MiejsceZawodnikKrajZłoteSrebrneBrązoweRazem
1 Tony Rickardsson Szwecja 6 3 2 11
2 Ivan Mauger Nowa Zelandia 6 3 1 10
3 Ove Fundin Szwecja 5 3 3 11
4 Hans Nielsen Dania 4 6 2 12
5 Barry Briggs Nowa Zelandia 4 3 3 10
6 Greg Hancock USA 4 2 3 9
7 Jason Crump Australia 3 5 2 10
8 Nicki Pedersen Dania 3 1 3 7
9 Ole Olsen Dania 3 1 2 6
10 Tai Woffinden Wielka Brytania 3 1 1 5
11 Erik Gundersen Dania 3 1 0 4
12 Ronnie Moore Nowa Zelandia 2 3 0 5
...
17 Tomasz Gollob Polska 1 2 4 7
28 Jerzy Szczakiel Polska 1 0 0 1
36 Jarosław Hampel Polska 0 2 1 3
39 Zenon Plech Polska 0 1 1 2
39 Bartosz Zmarzlik Polska 0 1 1 2
45 Patryk Dudek Polska 0 1 0 1
45 Krzysztof Kasprzak Polska 0 1 0 1
45 Paweł Waloszek Polska 0 1 0 1
61 Antoni Woryna Polska 0 0 2 2
63 Edward Jancarz Polska 0 0 1 1

ZOBACZ WIDEO PGE Ekstraliga 2018: finał Fogo Unia Leszno - Cash Broker Stal Gorzów

Komentarze (1)
avatar
Only Retro Speedway
7.10.2018
Zgłoś do moderacji
3
1
Odpowiedz
Przynajmniej dwa jego tytuły były słabe, ale jakie GP, taki mistrz. W czasach Rickardssona, Crumpa i Golloba, Woffi miałby ciężko ze zdobyciem medalu.
Ale i tak najsłabszy mistrz to Hancock, z
Czytaj całość