Euro 2016: Portugalia miała dość porażek, dlatego sprzedała duszę diabłu

Marek Wawrzynowski 10 Lipca 2016, 11:24

PAP/EPA / EPA/MIGUEL A. LOPES

- Czasem grasz pięknie i przegrywasz, a czasem brzydko i wygrywasz - powtarza na konferencjach trener Fernando Santos. Portugalczycy zaczynają się denerwować. Pewnie woleli by usłyszeć coś interesującego, ale Santos zamiast fajnych anegdot daje im to co najważniejsze, wyniki. Skąd my to znamy. Nawet jeśli spojrzymy w ostatnie lata i zobaczymy worek medali, to nie jesteśmy stanie zrozumieć portugalskiej perspektywy. Dlatego federacja zatrudniała tego szkoleniowca. Tym samym zaprzedała radosną portugalską duszę defensywnemu diabłu.

62-letni trener odebrał Portugalii jej radość z gry, techniczne sztuczki, zabójcze szybkie ataki, i postawił na żelazną defensywę, organizację z tyłu, kontrolowanie gry. Gdy ludzie w Polsce śmiali się przez łzy, że oto do półfinału przeszła drużyna, która nie wygrała meczu w ciągu 90 minut, zapominali dodać, że to też drużyna, która nie przegrała meczu. Ani w ciągu 90 minut, ani 120, ani nawet po karnych.

• Euro 2016. Portugalia - Francja. Finał przemian

Ktoś taki potrzebny był Portugalii. Ten kraj od lat uważany jest za jedną z wielkich piłkarskich potęg. Jej wyniki robią jeszcze większe wrażenie, gdy uświadomimy sobie, że w tym kraju mieszka zaledwie 11 milionów ludzi (choć liczebność ludzi z korzeniami portugalskimi określa się jako 40-100 milionów). Choć to kraj, który wydał na świat trzech spośród najwybitniejszych graczy wszech czasów - Eusebio da Silva Ferreira, Luisa Figo i Cristiano Ronaldo czy jednego z największych trenerów w historii, Jose Mourinho, choć portugalskie kluby czterokrotnie wygrywały Puchar Mistrzów i Ligę Mistrzów, kraj nie ma tego co najważniejsze - złota na dużej imprezie.

W 1966 roku Portugalczycy przegrali z Anglikami. Joao Havelange, późniejszy prezydent FIFA, po latach przyznał, że sędzia w tym spotkaniu wyraźnie sprzyjał Anglikom i nie było to przypadkowe. W 1984 roku, w półfinale mistrzostw Europy, Portugalczycy na 7 minut przed końcem dogrywki prowadzili 2:1 z Francuzami, a jednak przegrali 2:3. W półfinale w 2000 roku na stadionie w Brukseli znowu przegrali z Francją po dogrywce. Najpierw w 90. minucie Fabien Barthez w cudowny sposób obronił strzał głową Abela Xaviera, a potem ten portugalski obrońca, już końcówce dogrywki, interweniował ręką w polu karnym i Zidane rozstrzygnął losy meczu strzałem z karnego. Portugalczycy nie mieli szans na wyrównanie, bo obowiązywała zasada "złotej bramki". W 2004 roku, na własnym terenie, Portugalczycy z Figo, Ronaldo i Deco w składzie, przegrali z Grecją 0:1, najbrzydziej grającym triumfatorem w historii międzynarodowych rozgrywek. I w końcu w 2012, w Doniecku, przegrali po karnym z Hiszpanami. Choć mieli swoje szanse. Wtedy, w serii "11", Hiszpan Sergio Ramos trafił w słupek, ale piłka wleciała do bramki. Portugalczyk Bruno Alves też trafił w słupek, ale piłka wyleciała na aut. Za chwilę Hiszpanie byli w finale.

Gdy na mundialu 2014 roku, po raz pierwszy od 12 lat Portugalia nie wyszła z grupy, federacja powierzyła stery Fernando Santosowi. To było ryzykowne, bo szkoleniowiec właśnie dostał 8 meczów zawieszenia za obrażanie australijskiego sędziego w meczu 1/8 finału, w którym jego Grecja przegrała po karnych z Kostaryką.