Roland Garros. Nokaut w meczu Igi Świątek!

aktualną formę obu zawodniczek nie biorę pod uwagę zwycięstwa Magdy w tym meczu, a po meczu po prostu przyznałem, że jeżeli mam się mylić, to wyrażam nadzieję, że wyłącznie w opisany sposób. Krótko mówiąc, jest po prostu kolejny wygrany mecz Igi z rzędu i tyle, a najbardziej mnie cieszy to, że Iga doskonale wie, że prędzej czy później i tak któraś zawodniczka sprawi, że Iga zejdzie z kortu pokonana, tak więc można być spokojnym o to, że gdy nadejdzie TEN mecz, to Iga zniesie to możliwie najspokojniej, a nie tak, jak nieraz w przeszłości bywało, że po prostu wybuchnie negatywnymi emocjami (głównie w postaci płaczu). Swoją drogą, w tym sezonie widać niesamowity postęp mentalny, jeśli chodzi o zachowanie Igi w krytycznych momentach, dlatego jeżeli w którymś meczu, nawet podczas tego turnieju, mogłaby zajść konieczność pojedynku "na noże", to bez względu na to, która zawodniczka wygrałaby takie starcie, Iga z pewnością zrobiłaby wszystko, na co byłoby ją w takim dniu stać, a nie, że po przegraniu pierwszego z przegranych setów w takim meczu Iga uznałaby wewnątrz własnej głowy, że nie ma szans, czego konsekwencją byłaby krótka druga/trzecia partia (czasem bywają superzacięte, ALE dwusetowe mecze, dlatego "niepotrzebne skreślić") i dobicie Igi. Gratulacje również dla Łesii, bo zrobiła, co mogła, by mecz nie zakończył się przed 50. minutą starcia, tym bardziej, że akurat TA "misja" się jej udała (mecz trwał 54 minuty), tak więc zważywszy na jej aktualne możliwości, już spory kawałek czasu od momentu osiągnięcia szczytu swojej dyspozycji, tak czy siak, wypada i ją pochwalić, choć przede wszystkim za końcówkę starcia. Wiem oczywiście, jak to brzmi, gdy przegrywasz tak zdecydowanie, no ale... Iga kilka lat temu też czasami przez to przechodziła - pamiętam przecież choćby jej pojedynek z Simoną Halep na French Open 2019. Oj, ten mecz niestety skończył się BARDZO zdecydowaną wygraną Rumunki. Jeżeli ktoś już wtedy uważał, że w 2022 Iga stanie się liderką światowych list, to gratuluję, bo sam AŻ TAKIM optymistą akurat nie byłem.