IMŚ Gladiatorów ciekawe jak nigdy. Przypominamy je w słowno-filmowej pigułce
Assen
Dla krytego stadionu De Bonte Wever w połowie marca nadszedł czas pożegnania. Wysłużona hala zostanie wyburzona, a w nieco innym miejscu powstanie nowy obiekt. W pierwszym dniu holenderskiego etapu, z kompletem siedmiu wygranych triumfował Dmitrij Chomicewicz. Tym osiągnięciem przejął pałeczkę lidera przejściowej klasyfikacji. W drugim dniu jeździec CSKA Moskwa znów zajął pierwsze miejsce i utrzymał się na fotelu przodownika. Dzielnie rywalizujący z Rosjanami Franz Zorn w obydwa dni okazywał się lepszy od jednego z zawodników "sbornej" (Jegor Myszkowiec, Igor Kononow).
Inzell
Ostateczne rozstrzygnięcia zapadły 19-20 marca pod dachem położonej w Alpach Max Aicher Arena. W pierwszym dniu, mimo że nie miał już szans na końcowe podium, wielką klasę pokazał niepokonany Igor Kononow. W dniu drugim i jednocześnie ostatnim, rozpaczliwy atak w obronie tytułu przypuścił Dmitrij Kołtakow. Pochodzący z Ufy zawodnik wygrał niedzielny turniej, ale berło dla najlepszego spośród Gladiatorów pozostało w rękach Dmitrija Chomicewicza.
Symptomatycznym jest, że nieco niżej niż nowy czempion, na kolejnych stopniach podium stanęli poprzedni indywidualni mistrzowie świata, Dmitrij Kołtakow i Daniił Iwanow. Sytuacja ta podkreśla, jak bardzo lodowe wyścigi zdominowali Rosjanie. Broniący honoru zachodniej Europy Franz Zorn zajął ostatecznie miejsce szóste.
Dla nowego mistrza świata wygrana w cyklu Grand Prix to największy sukces w karierze. Do dotychczasowego jednego srebra i trzech brązowych medali dorzucił w końcu tak bardzo upragnione złoto. Po tym sukcesie Dmitrija, dla autora niniejszego tekstu jeszcze bardziej cenną stała się fotografia, jaką wykonano podczas marcowych finałów w Berlinie. I żal jest jeszcze większy, że w opisywanym cyklu zabrakło Polaka, a podróże na lodowe owale mogą mieć obecnie jedynie sentymentalny charakter.
Pomóż nam ulepszać nasze serwisy - odpowiedz na kilka pytań.
