Należy wspomnieć, że od momentu powstania Grand Prix, liczba stałych uczestników kilkukrotnie ulegała zmianom, co miało niemały wpływ na "żużlową geografię" na listach kolejnych edycji. W pierwszych trzech sezonach na pełnych prawach w cyklu rywalizowało siedemnastu zawodników. W latach 1998-2004 ścigano się w systemie "eliminatorów", przez co grono stałych uczestników rozszerzono do 22 (wyjątkiem 1998 rok - 21). Od 2005 roku o medale Indywidualnych Mistrzostw Świata ściga się niezmiennie piętnastu jeźdźców.
Niemalże niezachwiana jest od lat pozycja sześciu państw: Australii, Danii, Polski, Szwecji, USA i Wielkiej Brytanii, które corocznie mają swoich przedstawicieli. Wyjątkiem w 21-letniej historii cyklu jest jedynie sezon 1996, w którym na starcie zabrakło reprezentanta Biało-Czerwonych (Tomasz Gollob wypadł z elity po poprzednim sezonie). Tym samym w drugiej edycji do walki o medale przystąpili zawodnicy z tylko pięciu państw, co do dziś jest najmniejszą taką liczbą.
Od 1998 roku, gdy powiększono liczbę pełnoprawnych uczestników, droga do cyklu stała się łatwiejsza. Skorzystały na tym państwa spoza wspominanej "wielkiej szóstki". Od razu awans wywalczyli reprezentanci Węgier (Zoltan Adorjan) i Włoch (Armando Castagna), rok później zadebiutowali natomiast Czesi (Antonin Kasper i Marian Jirout). W 2001 roku swojego zawodnika dopingowali kibice w Norwegii (Rune Holta) i Słowenii (Matej Ferjan). Trzy lata później, gdy po raz ostatni na pełnych prawach rywalizowało 22 zawodników, na żużlowej mapie GP pojawiła się Finlandia (Kai Laukkanen).
Dzięki tak szerokiemu gronu stałych jeźdźców, nietrudno było wyśrubować rekord liczby narodowości w jednym sezonie. W 2002 i 2004 roku światowy żużel reprezentowało aż dziewięć nacji. Po tym jak w 2005 roku zmniejszono liczbę uczestników do piętnastu, przez wiele lat trudno było o dorównanie do poprzednich edycji, choć wracała Słowenia (Matej Zagar w latach 2006-2007), na moment Czechy (Lukas Dryml w 2008), a ponadto w 2009 roku zadebiutowała Rosja, którą godnie reprezentował Emil Sajfutdinow.
ZOBACZ WIDEO Tomasz Gollob znów z nagrodą za wyścig sezonu: "Sam się dziwię, jak ja to robię"
Dziewięcioletni rekord został wreszcie wyrównany w 2013 roku. Wciąż o medale rywalizował Sajfutdinow, do walki w elicie powrócił Zagar, a nową twarzą został Martin Vaculik ze Słowacji. Należy jednak przyznać, że wynik z ówczesnego sezonu powinien być uznany za bardziej znaczący od tego z poprzednich. Od 2005 roku trudniej jest awansować do GP i do tego niełatwo znaleźć przychylność ze strony władz, które najczęściej przyznają aż cztery stałe dzikie karty. A jak widać po statystykach, zaproszenia te zdecydowanie najczęściej otrzymywali Szwedzi, Brytyjczycy, Duńczycy i Polacy, czyli nacje obecne od początku istnienia cyklu.
W 2014 roku liczba państw zmalała do ośmiu, choć wśród najlepszych zadebiutował reprezentant Niemiec, Martin Smolinski. Z jazdy zrezygnował jednak Sajfutdinow, a z powodu słabych wyników odpadł Vaculik. Teraz obaj ci zawodnicy powracają do walki o medale, dzięki czemu licznik państw znowu wybije dziewięć. Powtórzy się więc sytuacja sprzed trzech lat, gdy na liście pojawiło się tych samych dziewięć państw. Spoglądając jednak na ogół nazwisk, przyszłoroczny cykl może być bardziej wyrównany od tego sprzed trzech lat i przy tym bardziej pasjonujący.
W przyszłorocznej edycji wystartuje czterech naszych reprezentantów, co niewątpliwie zasługuje na uznanie. Przed rokiem Polska również miała tylu przedstawicieli, ale ostatecznie w żadnym z turniejów nie wystąpił Jarosław Hampel. Od 2005 roku liczba czterech jeźdźców z jednego kraju to zresztą najwyższy wynik. Obok Polaków doświadczali tego jeszcze tylko Szwedzi (2012) i Duńczycy (2008, 2012). Historyczny rekord należy do tych pierwszych, których w latach 1999-2000 reprezentowało aż sześciu zawodników, podobnie jak w 1996 roku Brytyjczyków. W obecnym systemie o dorównanie do takiego wyniku będzie jednak szalenie trudno.
Sezon po sezonie Grand Prix pod względem liczby państw, mających na liście uczestników swoich reprezentantów:
Rok | Stali uczestnicy | Państwa | Automatycznie: Australia, Dania, Polska, Szwecja, USA i Wielka Brytania. Uwzględnione tylko pozostałe |
---|---|---|---|
1995 | 17 | 6 | - |
1996 | 17 | 5 | (brak Polski) |
1997 | 17 | 6 | - |
1998 | 21 | 8 | Węgry, Włochy |
1999 | 22 | 7 | Czechy |
2000 | 22 | 7 | Czechy |
2001 | 22 | 8 | Norwegia, Słowenia |
2002 | 22 | 9 | Czechy, Norwegia, Słowenia |
2003 | 22 | 8 | Czechy, Norwegia |
2004 | 22 | 9 | Czechy, Finlandia, Norwegia |
2005 | 15 | 6 | - |
2006 | 15 | 7 | Słowenia |
2007 | 15 | 7 | Słowenia |
2008 | 15 | 7 | Czechy |
2009 | 15 | 7 | Rosja |
2010 | 15 | 7 | Rosja |
2011 | 15 | 7 | Rosja |
2012 | 15 | 7 | Rosja |
2013 | 15 | 9 | Rosja, Słowacja, Słowenia |
2014 | 15 | 8 | Niemcy, Słowenia |
2015 | 15 | 7 | Słowenia |
2016 | 15 | 7 | Słowenia |
2017 | 15 | 9 | Rosja, Słowacja, Słowenia |
No może jeszcze Krcmar wspomoże Milika a i Vaclav nie Czytaj całość