Magic Johnson, nietypowy rozgrywający o wzroście ponad dwóch metrów, zachwycał wyjątkową wizją gry i umiejętnościami. Przez 13 sezonów nosił koszulkę Los Angeles Lakers, z czego 12 zagrał nieprzerwanie w latach 1979–1991. W sezonie 1995/96 powrócił na parkiet po krótkim okresie jako trener zespołu.
W 1991 roku świat koszykówki wstrząsnęła wiadomość o pozytywnym wyniku testu na HIV u Johnsona, ogłoszona tuż przed rozpoczęciem sezonu 1991/92.
Był to szok dla NBA, która straciła jedną ze swoich największych gwiazd, znaną z historycznych pojedynków z Larrym Birdem i Boston Celtics.
ZOBACZ WIDEO: Muzyka z Harry'ego Pottera i miotła. Kabaret, jak przywitali gwiazdor
Pomimo choroby, Magic został powołany do legendarnego "Dream Teamu", który reprezentował Stany Zjednoczone na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Zespół zdobył złoty medal, dominując turniej dzięki niebywałemu talentowi i zgraniu.
W trakcie kariery w NBA Johnson średnio zdobywał 19,5 punktu oraz notował 11,2 asysty na mecz w ponad 900 spotkaniach. Po powrocie na parkiet w wieku 36 lat, pięć lat po pierwszym zakończeniu kariery, nadal imponował, zdobywając średnio 14,6 punktu na mecz.
Po zakończeniu kariery Magic Johnson stał się znaczącym aktywistą w walce z HIV. Angażował się w edukację społeczeństwa na temat bezpieczeństwa w kontaktach seksualnych i przełamywania stereotypów związanych z chorobą.
Czy Magic Johnson był najlepszym zawodnikiem w historii NBA? 
