Reprezentant Artur Boruc - spektakularne wzloty i bolesne upadki

Maciej Kmita 10 Listopada 2017, 18:15

Ten przeklęty Belfast

28 marca 2009 roku Polska grała na wyjeździe z Irlandią Północną. Do przerwy remisowaliśmy z gospodarzami 1:1, ale tuż po zmianie stron drugiego gola dla rywali strzelił Jonny Evans. Biało-Czerwoni ruszyli do odrabiania strat, a ich przewaga rosła z minuty na minutę, ale po godzinie gry powietrze z Polaków uszło. Michał Żewłakow odebrał piłkę rozpędzonemu rywalowi i z koła środkowego wycofał ją w kierunku Artura Boruca. Ten chciał szybko wybić futbolówkę na połowę gospodarzy, ale w nią nie trafił, a ta powoli wtoczyła się do polskiej bramki.

• Jerzy Dudek: Artur nie lubił rano wstawać

- Boruc zawalił już przy pierwszym golu i jeszcze miał pretensje do Wawrzyniaka. To, co później zrobił to już jakaś totalna żenada. Chwilę po swoim popisie dostał kolejne podanie i po raz kolejny, mając mnóstwo czasu, kopnął z "pierwszej". Piłka przeleciała między nogami Irlandczyka. Dlaczego to zrobił? By pokazać światu, że ma wszystko w d... A na koniec nie miał jaj, by stanąć przed kamerą i przyznać się do błędu - komentował ostro Maciej Szczęsny.

Po spotkaniu w Belfaście Boruc został zwolniony ze zgrupowania i nie wziął udziału w kolejnym spotkaniu z San Marino (10:0).

- Ten wielki chłop, mierzący ponad 190 centymetrów, w szatni po meczu nie miał nawet metra. Zamiast wielkiego Artura, widziałem dziecko. Wszedłem do szatni wściekły, ale gdy zobaczyłem tego faceta, serce mi pękło. Popełnił błąd, ale to nie znaczy, że jest słabym bramkarzem. Nie wiem, co się dzieje z Borucem, ale jestem pewien, że wróci do formy. Nie skreślam go, wciąż jest na mojej liście - mówił po kilku miesiącach Beenhakker.

Sam Boruc na łamach "Rzeczpospolitej" tak tłumaczył swoje wpadki w Bratysławie i Belfaście: - Na moją formę wpłynęła sytuacja osobista. Pewnych rzeczy nie da się przeskoczyć, zapomnieć - szantażowania, grania na uczuciach. Chociażby takich, jak wiadomość od żony, że nie zobaczę więcej swojego syna. Ona wychodzi z założenia, że jest poszkodowana i jej jedynym zajęciem jest zepsucie mi życia. Skończyła psychologię i wie, w jaką uderzyć strunę, by nagle wszystko przestało mieć sens.