LSK. Wilma Salas Rosell w ścisłej czołówce większości statystyk. Najlepsze przyjmujące sezonu 2019/2020

[b]

Nawrocki nie ma komfortu poprzedników[/b]

Od wielu sezonów pozycja przyjmującej w żeńskiej reprezentacji Polski budzi spore wątpliwości. Minęły czasy, kiedy znakomitą grę w biało-czerwonych barwach prezentowały Dorota Świeniewicz, Anna Werblińska czy Aleksandra Jagieło. Niewątpliwym atutem wymienionych zawodniczek był szeroki wachlarz umiejętności, zarówno jeśli chodzi o elementy defensywne, jak i ofensywne.

Niestety Jacek Nawrocki może tylko pozazdrościć byłym trenerom kadry. Trzon obecnej reprezentacji stanowią siatkarki wyspecjalizowane w poszczególnych aspektach na pozycji przyjmującej. Jedna z reguły jest odpowiedzialna za przyjęcie i obronę, druga za odciążenie nominalnej atakującej.

W tym zestawieniu postanowiliśmy przedstawić dwunastkę najlepiej przyjmujących siatkarek minionego sezonu Ligi Siatkówki Kobiet. Większość stanowią zawodniczki zagraniczne oraz te, które stanowią o aktualnej sile naszej kadry, jak Martyna Grajber czy Natalia Mędrzyk.

Wszystkie dane pochodzą z jednego źródła, a ich autorem był statystyk Grupy Azoty Chemik Police, Kacper Duda. Jest to o tyle istotne, że pochodzą z jednego źródła, a nie z dwunastu różnych, jak na oficjalnej stronie rozgrywek.

Przyjęcie zagrywki

Efektywność przyjęcia to różnica między przyjęciami perfekcyjnymi i pozytywnymi, a błędami przyjęcia oraz przyjęciami na drugą stronę.

Najlepszą przyjmującą rozgrywek Ligi Siatkówki Kobiet w sezonie 2019/2020 była Martyna Grajber (Grupa Azoty Chemik Police). Czołową trójkę uzupełniły Jelena Blagojević oraz Natalia Mędrzyk. Co ciekawe, pomimo stosunkowo niewielkiej liczby prób w porównaniu do pozostałych zawodniczek, żadna z wymienionych siatkarek nie uzyskała efektywności nawet na poziomie 50 proc. Statystyka najlepszych przyjmujących LSK: perfekcyjne, pozytywne, efektywność (w proc.):

ZOBACZ WIDEO: Mateusz Bieniek zawiedziony zakończeniem rozgrywek w Serie A. "Szkoda, bo byliśmy na pierwszym miejscu"

Atak na szybkiej piłce

Atak quick to atak z piłki wystawionej płasko, 1,5 metra nad siatką. Zawodniczka rozpoczyna wówczas rozbieg, gdy dogrywana piłka zaczyna opadać.

Efektywność ataku to różnica między atakami zakończonymi punktami a błędami oraz zablokowanymi próbami przez rywali w stosunku do wszystkich prób.

Najlepsza w tym zestawieniu okazała się Alexandra Frantti. Niewiele gorsza od niej okazała się Wilma Salas Rosell. Tylko te dwie zawodniczki uzyskały efektywność powyżej 40 proc. Co najmniej 50 proc. skuteczność zanotowała poza wymienionymi siatkarkami także Olga Strantzali. Greczynka często popełniała jednak niewymuszone błędy i była blokowana przez swoje rywalki.

Skuteczność i efektywność (w procentach) ataku na szybkiej piłce:

Atak na wysokiej piłce

Od ataku szybkiego różni się tym, że piłka wystawiana jest 3 metry powyżej siatki. Zależny jest on często od złego dogrania.

Na wysokiej piłce najbardziej efektywną zawodniczką była Michaela Mlejnkova. Czeszka uzyskała efektywność na poziomie 24 proc. Z kolei pod względem skuteczności gorsza od Mlejnkowej okazała się tylko Katarina Lazović. Serbka jednak zanotowała sporą liczbę błędów własnych oraz zablokowanych przez przeciwniczki ataków, co dało jej 18 proc. efektywności.

Skuteczność i efektywność (w procentach) ataku na wysokiej piłce:

Atak po przyjęciu

Zależnie od poziomu przyjęcia rozgrywająca ma większe pole manewru. Mówi się, że to atakujące powinny kończyć te najtrudniejsze piłki, czyli teoretycznie dogrywane po najsłabszym przyjęciu, a te po pozytywnym nie powinny stanowić większego problemu. Podobnie jest z przyjmującymi.

W tej klasyfikacji zdecydowanie najlepsza okazała się przyjmująca Chemika Police, Wilma Salas Rosell. Kubanka jako jedyna uzyskała ponad 50 proc. skuteczność oraz ponad 40 proc. efektywność swoich zagrań. Najbliżej jej wskaźników była Alexandra Frantti, uzyskując odpowiednio 49 oraz 37 procent.

Skuteczność oraz efektywność (w procentach) ataku po przyjęciu:

Czytaj także: Siatkówka. To od nich kibice nie mogą oderwać oczu. Najbardziej urodziwe siatkarki XXI wieku 

Atak z kontry

Atak z kontry, czyli taki, który zostaje rozegrany po wybronionej piłce.

W tym zestawieniu ponownie najlepsza okazała się Wilma Salas Rosell. Z reprezentantek Polski na wyróżnienie zasługuje Monika Fedusio. Spośród wszystkich przyjmujących 20-latka zajęła piąte miejsce, legitymując się efektywnością 24 proc.

Skuteczność oraz efektywność (w procentach) ataku z kontry:

Gra w obronie

Po zawodniczkach grających na pozycji libero to właśnie przyjmujące najczęściej uczestniczą w grze obronnej.

Zarówno w obronie po ataku rywalek, jak i asekuracji zdecydowanie najlepsza okazała się Jelena Blagojević. Z reprezentantek Polski po raz kolejny na pochwałę zasługuje 20-letnia Monika Fedusio.

Obrony po ataku i asekuracje (średnia na set):

Czytaj także: Transfery. Nowa libero w Legionowie, Klaudia Kulig znów pod skrzydłami Chiappiniego

Podsumowanie 

Kacper Duda, Grupa Azoty Chemik Police: Najmocniejsza na lewym skrzydle ewidentnie była Wilma Salas Rosell. Patrząc na statystyki, mocno wyprzedziła resztę zawodniczek przyjmujących, jeśli chodzi o skuteczność i efektywność ataku. Generalnie patrząc na ofensywną część gry przyjmujących, dominowały zawodniczki zagraniczne - wspomniana Salas oraz Alexandra Frantti, Michaela Mlejnkova czy Olga Strantzali.

Jeśli chodzi o przyjęcie i obronę, to wyróżniającymi się zawodniczkami tego sezonu były na pewno Maryna Grajber, Jelena Blagojević i Natalia Mędrzyk. Wszystkie wprowadzały dużo spokoju w defensywie i przyjęciu w swoich zespołach.

Warto również wspomnieć o Monice Fedusio czy Aleksandrze Wójcik, które grały równo na dobrym poziomie i stanowiły o sile swoich zespołów przez całe rozgrywki tegorocznej LSK.