Polska - Korea Południowa: Piotr Zieliński jak z innej planety, Kamil Grosicki włączył turbo

Maciej Kmita 27 Marca 2018, 23:06

Pomocnicy

Artur Jędrzejczyk: 5. Zrobienie z Łukasza Piszczka środkowego obrońcy przy jednoczesnym postawieniu na wahadle "Jędzy" to jedna z bardziej nietrafionych decyzji selekcjonera. Nie dość, że legionista jest wiosną w formie, która nie zasługuje na nagrodzenie powołaniem do drużyny narodowej, to jeszcze wahadło nie jest jego pozycją. Był zagubiony, niepewny, najlepiej czuł się w zwarciach, ale wtedy nie gra roli to, na jakiej pozycji się występuje, tylko kto ma twardsze łokcie i miększe piszczele. Oddalił się od wyjazdu do Rosji.

Taras Romanczuk: 7. Dostał od Adama Nawałki godzinę i z pełną stanowczością można powiedzieć, że wykorzystał swoją szansę. Zaimponował tym, że w debiucie w drużynie narodowej - i to przed ponad 50 tys. kibiców zagrał tak - jakby występował w poniedziałkowym meczu Lotto Ekstraklasy w Niecieczy. Presja go nie sparaliżowała, pokazał wszystkie atuty, dzięki którym znalazł się w gronie reprezentantów Polski. Od pierwszego gwizdka był pewny siebie, grał na jeden, góra na dwa kontakty. Rzadko próbował podań, dzięki którym Biało-Czerwoni mogliby zdobyć teren - to fakt, a nie opinia, bo nie wiemy, czego wymagał od niego selekcjoner. Obiecujący debiut pomocnika Jagiellonii Białystok.

Krzysztof Mączyński: 7. W ostatnim przed zgrupowaniem meczu Legii Warszawa z Wisłą Kraków (0:2) grał tak źle, że Romeo Jozak zmienił go już w przerwie, ale we wtorek znów udowodnił, że nawet jeśli w drużynie klubowej gra słabo, to w reprezentacji nie zawodzi. Częściej od Romanczuka szukał podań do przodu, a kilkoma dotknięciami napędził ataki reprezentacji. W 45. minucie zagraniem bez przyjęcia uruchomił Grosickiego, który zamienił to podanie na gola. Miał też asystę przy bajecznym trafieniu Zielińskiego na 3:2. Obronił swoją pozycję w drużynie narodowej.

Piotr Zieliński: 8. Gdyby tylko Robert Lewandowski, Kamil Grosicki i Arkadiusz Milik zachowali się odrobinę lepiej, pomocnik Napoli skończyłby ten mecz z trzema asystami i to takimi, które mogłyby znaleźć się w kompilacji jego najlepszych zagrań. Na tle innych polskich pomocników 23-latek jest jak z innej planety - takiego dyrygenta Biało-Czerwoni nie mieli od czasów Kazimierza Deyny i jeśli utrzyma formę do mundialu, a w Rosji nie zje go trema, będzie jednym z objawień turnieju. Rysą na jego występie są sytuacje, po których Koreańczycy odrobili straty: w 85. minucie zbyt łatwo pozwolił Chang-Min Lee na uderzenie, po którym skapitulował Łukasz Skorupski, a chwilę później tylko patrzył jak w polu karnym ucieka mu strzelec drugiego gola - Chang-Hoon Kwon. W doliczonym czasie gry odkupił jednak winy, pokonując bramkarza rywali świetnym strzałem sprzed pola karnego. To jego pierwszy gol w reprezentacji od 10 września 2013 roku - czekał na to trafienie dokładnie 1659 dni.

Kamil Grosicki: 9. W 2018 roku zagrał tylko 225 minut, ale jeśli rola rezerwowego w Hull City ma tak na niego wpływać, to do mundialu niech już tylko wyciera ławkę na KCOM Stadium. Nie od razu włączył swoje słynne "Turbo", bo pierwszy kwadrans poświęcił na rozruch, ale gdy już wszedł na wyższe obroty, był nie do zatrzymania. W 23. minucie dośrodkował piłkę na głowę Roberta Lewandowskiego, ale tym razem jeszcze kapitan reprezentacji podania na gola nie zamienił. Dziewięć minut później "Lewy" był już jednak bezbłędny, a tuż przed przerwą Grosicki sam z zimną krwią pokonał Seung-Gyu Kima po prostopadłym podaniu Mączyńskiego. To, ile "Grosik" znaczy dla kadry Adama Nawałki, niech podkreślą jego statystyki: za kadencji obecnego selekcjonera strzelił już 12 goli, a przy 14 asystował. W branym pod uwagę okresie tylko "Lewy" ma większy udział w zdobyczy bramkowej Biało-Czerwonych. Skończył mecz z kapitańską opaską - dostąpił tego zaszczytu po raz pierwszy w karierze.

Maciej Rybus: 8. Największy wygrany meczu z Koreą Południową, a do wyższej noty zabrakło mu tylko asysty albo gola. Jest idealnie skrojony pod lewe wahadło - może na tej pozycji wykorzystać doświadczenie zebrane w ostatnich trzech latach w roli lewego obrońcy, a do tego ma większy niż w ustawieniu z czwórką w linii wpływ na kreowanie gry. Doskonale współpracował na lewej stronie z ustawionym bliżej środka niż linii bocznej Kamilem Grosickim, dzięki czemu Polska miała olbrzymią siłę rażenia z tej strefy boiska.

Tomasz Kędziora: grał zbyt krótko, by go ocenić. Występy obrońcy Dynama Kijów i Artura Jędrzejczyka najbardziej chyba ucieszyły Bartosza Bereszyńskiego, który jest szykowany przez trenera Nawałkę na prawe wahadło. Kędziora nie zagrał lepiej od Artura Jędrzejczyka, a jego nieudane dośrodkowania wywoływały głośny jęk zawodu na trybunach Stadionu Śląskiego. Jeśli w kadrze na mundial jest 20 miejsc dla zawodników z pola, to były kapitan "młodzieżówki" musi czekać na zmianę pokoleniową w reprezentacji i przejście Łukasza Piszczka na emeryturę.

Rafał Kurzawa: grał zbyt krótko, by go ocenić. Po udanym występie przeciwko Nigerii tym razem dostał od Adama Nawałki tylko kilka minut, w trakcie których nie miał okazji do wykazania się, za to tuż po jego wejściu na boisko Polacy stracili dwa gole w odstępie kilkudziesięciu sekund. Trudno go za to winić, ale zostanie to w pamięci kibiców.

Skala 1-10 (wyjściowa 6)