1 
Kariera Ulricha Oestergaarda nabrała tempa w momencie, kiedy w 2002 roku przyjechał on na próbę do Wielkiej Brytanii. Spisał się na tyle dobrze, że momentalnie otrzymał propozycję kontraktu w Trelawny Tigers, która jednak ostatecznie nie wypaliła i musiał zmienić otoczenie na Eastbourne Eagles.
Na swoim koncie ma dwa tytuły drużynowego mistrza Wielkiej Brytanii - w 2006 i 2021 roku. Wygrywał również mistrzostwo czwórek SGB Championship (2017), czy też Puchar Knock Out (2017).
"To poważna decyzja, bo żużel był moim życiem od 11. roku życia, a jako zawodowiec od 2003 roku. Moje kontuzje, a szczególnie upadek z ubiegłego sezonu, złamanie trzech kości kręgosłupa i kontuzja ręki w tym roku sprawiły, że pomyślałem, aby teraz przestać i nie ryzykować czegoś gorszego. Moje plecy nie były w 100 procentach sprawne od czasu wypadku i nadal odczuwam ból oraz sztywność. Dawałem jednak z siebie wszystko, ponieważ chciałem wrócić i miałem nadzieję, że będzie lepiej..." - napisał w mediach społecznościowych.
Od lat ścigał się głównie na Wyspach Brytyjskich oraz w ojczyźnie. Miał krótki epizod również w Polsce. W latach 2009-10 reprezentował barwy Kolejarza Opole w barwach którego wystąpił w ośmiu spotkaniach. W sumie wziął udział w 37 wyścigach, w których wywalczył 54 "oczka" i sześć bonusów. W sumie 11 razy (5 w 2009 roku i 4 w 2010) meldował się na mecie na pierwszej pozycji.
Czytaj także:
Junior stał się wolnym zawodnikiem. Jest zdziwiony szumem wokół swojej osoby
Za kilka miesięcy zadebiutuje w PGE Ekstralidze
ZOBACZ Fredrik Lindgren latem rozważał zakończenie kariery! Szczerze opowiedział o swoich problemach
na Instagramie 
na Facebooku 
