Tokio 2020 turniej kwalifikacyjny. Polska - Serbia: zdecydował środek. Oceniamy Biało-Czerwone

mamy diamencik

Smarzek, gdyż dużo zepsutych lub nie skończonych ataków stanowiło pożywkę dla Serbek, które to umiejętnie wykorzystały. Zupełny obłęd to była końcówka 4-go seta - stracenie ciężko wypracowanej 5-cio punktowej przewagi. Jakby wszystkie zawodniczki zaczęły się bać, że mogą wygrać. Irytująca była bezczynność trenera, który widząc bezsilność przyjmującej Mędrzyk nie zamienił jej na inną - przynajmniej byłaby to próba opanowania sytuacji. Sporo grzechów ma na sumieniu Stasiak, waląca w czystych sytuacjach w auty, a także Wołosz, przecież dobra rozgrywająca - jak można w końcówce 4 seta, bodaj przy walce o 24 punkt wystawić piłkę do Kąkolewskiej, która w w ataku jest beznadziejna. uderza piłki z siłą dziecka i gdyby nie jej bloki, to uważałbym, że jej obecność na boisku nie jest niczym usprawiedliwiona. I właśnie "delikatny" atak Kąkolewskiej w końcówce, obroniony bez trudu przez Serbki dał im przedostatni albo ostatni punkt w meczu. Szkoda olbrzymiej szansy, bo mecz był, moim zdaniem , do wygrania (w co zupełnie nie wierzyłem przed meczem, pamiętając niedaną klęskę z rezerwami Serbii w ramach Ligi Narodów) - przy odrobinie większym zdecydowaniu i staranności.