ME 2018: "grupa śmierci" w Nancy. Rosyjskie marzenia o powrocie na szczyt

Małgorzata Boluk 29 Listopada 2018, 16:12

Czarnogóra

Historia czarnogórskiej drużyny narodowej piłkarek ręcznych w porównaniu do innych żeńskich zespołów jest stosunkowo krótka, ale kilka lat w zupełności wystarczyło, aby Złote Lwice zyskały respekt na całym świecie. To ekipa, która na każdej pozycji ma kim postraszyć, a takich szczypiornistek jak Katarina Bulatović, Jovanka Radicević czy Milena Raicević nie trzeba przedstawiać. W kadrze znajduje się też Sanja Premović, która grała w Metraco Zagłębiu Lubin.

Największe sukcesy Czarnogóry przypadają na rok 2012. To właśnie wtedy szczypiornistki Dragana Adżicia wywalczyły w Londynie wicemistrzostwo olimpijskie, a zaledwie kilka miesięcy później triumfowały w EHF EURO. Wielkie osiągnięcia, a później lata rozczarowania, bo tak trzeba nazwać jedenaste miejsce w IO 2016 w Rio de Janeiro i trzynastą lokatę w ME 2016. Zadecydowano, że czas na zmiany.

Gdy stery przejął Per Johansson, wszystko zdaje się wracać na właściwe tory. Pod wodzą szwedzkiego trenera, zespół z Bałkanów zanotował najlepszy jak dotąd wynik na mistrzostwach świata (szóste miejsce) i wygrał też wszystkie mecze kwalifikacyjne do ME 2018. Podobnie jak kiedyś, trzon drużyny stanowią głównie piłkarki ręczne Buducnosti Podgorica, zwaną czarnogórską wylęgarnią talentów.

Wynik na ME 2016: 13. miejsce
Największe sukcesy: wicemistrzostwo olimpijskie (2012), mistrzostwo Europy (2012)
Gwiazdy: Katarina Bulatović, Jovanka Radicević, Milena Raicević
Trener: Per Johansson

Skład na ME 2018:

Bramkarki: Marina Rajcić, Ljubica Nenezić

Skrzydłowe: Majda Mehmedović, Jovanka Radicević, Itana Grbić, Ivona Pavicević, Dijana Ujkić

Rozgrywające: Milena Raicević, Katarina Bulatović, Jelena Despotović, Andrea Klikovac, Andela Bulatović, Sanja Premović, Durdina Jauković

Kołowe: Tatjana Brnović, Ema Ramusović