Pięści w ruch, czyli najsłynniejsze zadymy koszykarskie!

panuja nad sytuacja. W pewnym momencie po kolejnym zwarciach i faulach Martin Eggleston (Spojnia) pogrozil palcem przed nosem Romanowi Olszewskiemu (Nobiles). Marty twierdzil potem, ze dal Olszewskiemu psztyczka. Olszewski padl jak dlugi niczym po nokaucie boksera wagi ciezkiej. I zaczelo sie... Ogolna szamotanina, wszyscy wpadaja na boisko wlacznie z trenerami, zawodnikami rezerwowymi, kierownikami druzyn itp. Z "konkretniejszych" wymian ciosow pamietam Wardacha (Nobiles) doskakujacego do Egglestona co zakonczylo sie pieknym limem pod okiem tego pierwszego. Rowniez Igor Griszczuk (Nobiles) probowal poszukac szczescia w Tyronem Thomasem (Spojnia) w solowce. I wtedy wszyscy sie dowiedzieli, ze Tyrone Thomas trenowal w szkole boks, co bylo widac po trzymanej fachowo przez niego gardzie i kilku ciosach, ktore na dobre uspokoily zapedy Igora. W koncu udalo sie opanowac sytuacje. Nastapila przerwa w grze. Narady sedziow, komisarzy zawodow. W tym czasie Martin Eggleston wyszedl na srodek boiska machajac recznikiem na wszystkie strony nakrecajac i tak juz mocno pobudzona stargardzka publicznosc. Meczu nie przerwano. Dokonczylo go po 3 graczy z kazdej strony. Spojnia po szalenczej pogoni stracila zwyciestwo w ostatniej sekundzie po celnej trojce Tomasza Jankowskiego, ktory doprowadzil do dogrywki. W niej Nobiles okazal sie za mocny. Mecz zakonczyl wsadem i rykiem triumfu w strone publicznosci ten od ktorego sie wszystko zaczelo - Olszewski. Ze on wtedy wyjechal o wlasnych silach ze Stargardu to jego wielki zyciowy sukces :-)

mają.