Wszystko jasne! Oto nominowani do Gladiatorów

Malcher - tu dużego komentarza nie potrzeba. Murował bramkę Gwardii w każdym meczu i zdecydowanie zasłużył na tą nagrodę. Jako obrotowego widziałbym Daćkę. W lidze gra zarówno w obronie jak i w ataku. Świetnie biega kontry, trochę gorzej wygląda w ataku pozycyjnym, ale trzeba przyznać, że wynik bramkowy imponuje. Na boku rozegrania biorąc pod uwagę, że Titov został królem strzelców postawiłbym na Szperę, który robi dobra robotę w Kwidzynie, rzucając bramki i asystując. Chyba znów wrócił do formy z sezonu 2012/2013, w którym grał rewelacyjnie. Na środku rozegrania chyba największy dylemat, ponieważ każdy z zawodników miał dobry sezon. Zorman rozgrywał jak profesor, ale zagrał tylko w 21 meczach i rzucił tylko 25 bramek. Niewrzawa zagrał właściwie tylko połowę sezonu. Prątnicki rzucił sporo bramek, ale miał u boku bramkostrzelnego Titova, a na kole świetnego Kasprzaka przez co łatwiej było mu trzymać wysoki poziom, podobnie jak Łyżwie, który miał z kim grać. Trochę patriotycznie postawiłbym tutaj na Kirilenkę;) Zagrał na prawdę super sezon nie raz ratując tyłek Stali, a nie ma co ukrywać, że wsparcia z boków rozegrania, czy koła nie otrzymywał. Czasami brał piłkę robił swój niesamowity zwód i rzucał bramkę. Pewnie nie wygra Gladiatora, ale za równą grę na wysokim poziomie z pewnością na nią zasłużył. Jako skrzydłowego widziałbym Serokę. Skrzydłowych rozlicza się przede wszystkim za bramki, a Seroka ma ich najwięcej. W obroni stawiałbym albo na Rosiaka, albo na Żółtaka. Elbląg jak na zespół, który przegrał najwięcej spotkań był w czołówce zespołów z najmniejszą liczbą straconych bramek, co z pewnością jest zasługą m. in. Żółtaka. Rosiak to solidny ligowiec, a w tym sezonie potwierdza, że jest bardzo dobrym obrońcą. Odkrycie sezonu rozstrzygnie się pewnie między Moryto, Lemaniakiem, a Sićko. Dla mnie najlepiej z nich wyglądał Moryto. Jako najlepszy trener oczywiście Rombel, który świetnie prowadzi kwidzynian, co zresztą zostało dostrzeżone nawet w Zaporożu. MVP powinno trafić albo w ręce Malchera, albo w ręce Daćki. Bardziej skłaniałbym się ku temu pierwszemu.