Ból głowy dla księgowej, czyli mistrzowie Polski, którym płacono najwięcej

Krzysztof Wesoły 28 Września 2016, 14:26

2. Unia Leszno (2010) - 58,95 punktu na mecz

I tak solidna już drużyna Byków, przed sezonem 2010 wzmocniła się Januszem Kołodziejem, który po doskonałym roku w I lidze postanowił po raz pierwszy w karierze opuścić rodzinny Tarnów. Dla Unii był to strzał w dziesiątkę. Leszczyńska drużyna oparta na trzech piekielnie silnych ogniwach wysoko wygrywała niemal z każdym. Hegemonii Byków mogła się oprzeć Stal Gorzów, ale tuż przed najważniejszymi rozstrzygnięciami straciła przez kontuzję Nickiego Pedersena i Unia została bez równorzędnych rywali.

Najwyższa zdobycz: 71 punktów

W rundzie zasadniczej Unia na własnym torze zdobywała przynajmniej 58 punktów. Najwyższy wymiar kary wymierzyła Unibaksowi Toruń, 13 czerwca, gdy pokonała Anioły 63:27. Złożyły się na to dwa płatne komplety punktów, a aż pięciu zawodników do ogólnego dorobku dorzuciło bonusy. Łącznie było ich 8.

Najniższa zdobycz: 42 punkty

Nieco ponad miesiąc później leszczynianie pojechali na rewanż na Motoarenę, gdzie ponieśli najwyższą w sezonie porażkę. Unibax zdecydowanie pokonał Unię 51:39. W tym jednym meczu Byki nie wyglądały już tak solidnie, jak w przekroju całego sezonu. Na swoim poziomie pojechał tylko Janusz Kołodziej, a kompletnie zawiedli za to Leigh Adams i Damian Baliński.

Liderzy

Trzon leszczyńskiej drużyny w 2010 roku składał się przede wszystkim z będącego w kosmicznej formie Janusza Kołodzieja oraz Jarosława Hampela i Leigh Adamsa. Cała trójka zdobyła w sezonie przynajmniej 200 punktów, bez wliczonych bonusów i znalazła się w czołowej piątce najskuteczniejszych żużlowców Ekstraligi. Ósmy w tej klasyfikacji był zaś Damian Baliński. Nie dziwi więc fakt, że leszczynianie w cuglach rozprawiali się z rywalami.