Pierwszy taki finał. Czego spodziewać się po Final Six Ligi Narodów?

Michał Kaczmarczyk 02 Lipca 2018, 16:00

Sprawiedliwość po francusku

Warto przyjrzeć się turniejowej drodze reprezentacji Francji, która zakończyła fazę grupową Ligi Narodów na pierwszym miejscu. Jak najbardziej zasłużonym, bo gospodarze finałów w Lille grali świetnie w swoim charakterystycznym stylu, ale nietrudno zauważyć, że sprzyjały im okoliczności. Trójkolorowi ani razu nie opuścili Europy podczas grupowych wojaży, tylko dwa razy zmieniali strefę czasową i nie mają prawa narzekać na bolączki związane z udziałem w LN tak jak choćby Brazylijczycy i Polacy.

Francuska drużyna przegrała dwa mecze w Łodzi (gdzie grała bez Earvina Ngapetha, Benjamina Toniuttiego i Jenii Grebennikova), ale od tamtego turnieju wygrała każde spotkanie z wyjątkiem potyczki z Włochami podczas zmagań w Modenie (0:3). Pokonała najpoważniejszych rywali z górnej połowy tabeli (Brazylię, Rosję, USA, Serbię), którzy po kilku tygodniach gier na całym świecie nie mieli prawa być w chociażby przyzwoitej kondycji fizycznej. Żeby nie być gołosłownym: gracze z Brazylii w ciągu fazy grupowej LN przelecieli ponad 62 tysiące kilometrów, Francuzi niecałe 7 tysięcy.

Zawodnicy Laurenta Tillie nieraz udowodniali, że potrafią jak nikt inny korzystać z braku sił u rywali i kto wie, czy to właśnie nie oni ucieszą swoich kibiców zwycięstwem w finałowym meczu Ligi Narodów. Niezależnie od końcowego wyniku zawodów FIVB będzie musiała wziąć pod uwagę głosy krytyki i poważnie przemyśleć format Ligi, bo jego wady wręcz atakują oczy.