Od Rijadu do Wrocławia. Najważniejsze momenty w reprezentacyjnej karierze Jakuba Błaszczykowskiego

Maciej Kmita 12 Września 2018, 14:25

Bomba z Rosją i afera biletowa

Do trzech razy sztuka. Występy na MŚ 2006 i Euro 2008 przeszły mu koło nosa, ale jego udziału w Euro 2012 nic już nie zablokowało. Mógł pomyśleć, że warto było czekać, bo był nie tylko uczestnikiem mistrzostw Europy, ale i kapitanem Biało-Czerwonych na turnieju rangi mistrzowskiej - przed nim tego zaszczytu dostąpiło tylko siedmiu piłkarzy.

W meczu otwarcia z Grecją (1:1) asystował przy golu Roberta Lewandowskiego, a w drugim spotkaniu z Rosją (1:1) zdobył piękną bramkę, pokonując Wiaczesława Małafiejewa uderzeniem z linii pola karnego. Biało-Czerwoni nie wyszli z grupy, co przyjęto w kraju z dużym rozczarowaniem, ale Błaszczykowski był jednym z tych, którzy nie zawiedli.

Mimo to po mistrzostwach Błaszczykowski znalazł się pod lawiną krytyki. Wszystko przez to, że jako kapitan publicznie wstawił się za drużyną i skrytykował władze PZPN za organizację dystrybucji biletów dla rodzin i najbliższych reprezentantów Polski.

- Nie może być tak, że przed każdym meczem musimy pytać pana prezesa (Grzegorza Latę - przyp. red.) o to, czy nasze rodziny mogą przyjechać na mecz, czy nie, czy dostaniemy dla nich bilety, czy nie. Musiałem do godziny 23 w nocy załatwiać rzeczy wiążące się z totalnymi bzdurami. Przed każdym meczem było tak samo. Za każdym razem słyszeliśmy, że bilety będą o 14, za chwilę, że o 17, później, że o 20, a potem, że jutro - na pięć godzin przed meczem, aż w końcu okazywało się, że biletów dla rodzin nie ma - mówił Błaszczykowski, a jego słowa zostały przez opinię publiczną odebrane jako próba usprawiedliwienia sportowej porażki na Euro 2012.