Wideoprezentacja polskich miast-gospodarzy mistrzostw świata 2014

Tomasz Rosiński 24 Kwietnia 2013, 22:47

Wrocław

Powstanie pierwszego Ratusza związane było z lokacją Wrocławia w 1261 r. na prawie magdeburskim. Powstały u schyłku XIII w. Ratusz był parterowym budynkiem, z piwnicami i dostawioną od zachodu wieżą. Odbywały się tu doroczne zgromadzenia
mieszczan, na których wybierano jedenastu ławników i ośmiu radnych. Ograniczone kompetencje Ławy i Rady powodowały, że budynek na co dzień wykorzystywany był w celach handlowych. W 1327 i 1329 r. miasto wykupiło jednak uprawnienia wójta i zostało zwolnione z obowiązku składania księciu przysięgi. Zwiększone kompetencje doprowadziły do budowy w latach 1328-1333 przy jednym z narożników Ratusza osobnego budynku dla zebrań Ławy i Rady. Kolejne rozbudowy doprowadziły do znacznego powiększenia Ratusza, a o ostatecznym kształcie budynku zdecydowała przebudowa z lat ok. 1470-1510. Swymi termami budowla przypomina zarówno kościół jak i książęcy zamek, wyrażając w ten sposób przekonania swych użytkowników o rozległości ich władzy. Bogata dekoracja rzeźbiarska zewnętrznych elewacji jest pewną zapowiedzią reprezentacyjnych wnętrz. W przyziemiu są to: olbrzymia Hala Mieszczańska, Sala Sądowa, Kancelaria i Izba Rady oraz Kancelaria i Izba Wójta. Znaczną część piętra zajmuje trójnawowa Wielka Sala, której sklepienie ozdobione jest 161 rzeźbionymi zwornikami. Jej dekoracja miała zadanie obrazować polityczną potęgę miasta. Do Wielkiej Sali przylegają pomieszczenia wykuszy i kaplica, zaś częścią tego piętra są ponadto pomieszczenia Kancelarii i Izby Ławy, Skarbiec oraz Izba Seniora. Dawny Ratusz jest obecnie siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Wrocławia i wszystkie wymienione pomieszczenia udostępnione są do zwiedzania. Wschodnia elewacja ratusza jest wpisana w logo miasta i stanowi powszechnie rozpoznawaną wizytówkę miasta.

Siatkówka na SportoweFakty.pl - nasz nowy profil na Facebooku. Dla wszystkich fanów volleya i nie tylko! Kliknij i polub nas. Wolisz ćwierkać? Na Twitterze też jesteśmy!