Z wielkiej burzy mały deszcz - podsumowanie sezonu w wykonaniu KS Toruń

Krzysztof Wesoły 31 Października 2015, 18:00

Największe rozczarowanie: Grigorij Łaguta

Wskazanie najlepszego zawodnika w toruńskiej drużynie nie podlega żadnym dyskusjom, choć rozczarowań jest trochę więcej. Kiepski sezon zanotował Adrian Miedziński, który jednak cały czas odczuwa skutki kontuzji doznanej jeszcze przed startem rozgrywek. Słaby sezon ma też za sobą Kacper Gomólski, ale oczekiwania wobec 22-latka nie były tak wysokie, jak miało to miejsce w przypadku starszego z braci Łagutów.

W Toruniu nikt nie ukrywał, że Rosjanin miał zastąpić w składzie swojego rodaka, Emila Sajfutdinowa. - Uważam, że zastępstwo w postaci Griszy Łaguty mamy godne, a pokusiłbym się o stwierdzenie, że nawet lepsze - mówił przed sezonem prezes Termiński. 31-latek zdecydowanie zawiódł oczekiwania. Łaguta średnio dowoził do mety o 0,411 punktu mniej niż Sajfutdinow. Nie można powiedzieć, że zawodził bez przerwy, bo odjechał kilka dobrych meczów, zwłaszcza wyjazdowych - w Gorzowie i we Wrocławiu. W kluczowych momentach zabrakło jednak Łaguty w jego najlepszym wydaniu. Dobre biegi przeplatał z kiepskimi, brakowało mu koncentracji i zdarzały się wykluczenia za przekroczenie dwóch minut czy niepotrzebne taśmy. Grisza nie był tym liderem, jakiego wspominają kibice w Częstochowie. Choć na Motoarenie zawsze lubił jeździć, to już jako gospodarz przez cały rok nie potrafił dopasować się do toruńskiej nawierzchni. Czarę goryczy przelała rywalizacja o brązowy medal. W Toruniu Łaguta trzy razy mijał metę na ostatniej pozycji, a na rewanż do Tarnowa w ogóle nie dotarł, bo jechał w tym czasie w mistrzostwach Europy par.

Łaguta był statystycznie drugim zawodnikiem w drużynie KS Toruń, jednak przy słabych wynikach jego kolegów (prócz Przedpełskiego) nie jest to powód do dumy. Mało prawdopodobne jest aby Rosjanin został w grodzie Kopernika na kolejny sezon.