W tym artykule dowiesz się o:
Asafa Powell (Jamajka) - bieg na 100 metrów
Jeden z najszybszych ludzi na świecie, choć od dawna bez indywidualnego sukcesu. Mimo wszystko Jamajczyk dysponuje niezwykle bogatą kolekcją medali, do której w zeszłym roku dołożył jeszcze złoto na lekkoatletycznych mistrzostwach świata w Pekinie. Trzeba jednak dodać, że osiągnął to w sztafecie 4x100 metrów. Jego rekord życiowy na 100 metrów to znakomite 9,72 sekundy, które osiągnął osiem lat temu. 33-letni sprinter nadal jest w wysokiej formie, o czym świadczy tegoroczny czas na 60 metrów - 6,49 sekundy. To jego najlepszy wynik w karierze.
Dafne Schippers (Holandia) - bieg na 60 metrów kobiet To bodaj największe nazwisko wśród kobiet. 23-letnia Holenderka to aktualna mistrzyni Europy, halowa mistrzyni Europy, ale przede wszystkim mistrzyni świata z Pekinu. Tak się składa, że w Pekinie złoto wywalczyła na 200, a nie 100 metrów. Nie zmienia to jednak faktu, że to utytułowana sprinterka, przed którą wciąż wiele lat ścigania na najwyższym poziomie. Na wielkich imprezach nie zawodzi.
Renaud Lavillenie (Francja) - skok o tyczce Rewelacyjny tyczkarz, który ma w tym roku sporo do udowodnienia. Francuz zawiódł wszystkich na mistrzostwach świata w Pekinie, gdzie - choć był faworytem do złota! - z trudem stanął na najniższym stopniu podium. To do niego należy rekord świata, to on jest mistrzem olimpijskim z Londynu. W halowych mistrzostwach świata po raz ostatni uczestniczył w 2012 roku i wówczas zwyciężył.
Kim Collins (Saint Kitts i Nevis) - bieg na 60 metrów To drugi ze sprinterów, którego można uznać za gwiazdę. Może nie takiego formatu jak poprzednicy, ale to niewątpliwie znakomity zawodnik. Niespełna 30-letni Collins po raz ostatni stanął na podium wielkiej imprezy pięć lat temu, ale halowe mistrzostwa świata to impreza, w której może się pokusić o świetny wynik. Zwłaszcza że przed rokiem dobrze biegał w hali - ustanowił wówczas swój rekord życiowy (6,47).
Genzebe Dibaba (Etiopia) - bieg na 3000 metrów kobiet To znakomita średnio i długodystansowa biegaczka, która ma na swoim koncie kilka wielkich sukcesów. Już przed czterema laty zdobyła halowe mistrzostwo świata, ale wtedy jeszcze na dystansie 1500 metrów. Dwa lata później w Sopocie również sięgnęła po złoto, lecz już na dwukrotnie dłuższym dystansie. To oznacza, że Etiopka w Portland będzie bronić tytułu. Dibaba to spora gwiazda mistrzostw. Przed rokiem do swojej kolekcji dołożyła złoto i brąz na mistrzostwach świata w Pekinie (odpowiednio na 1500 i 5000 m), potwierdzając wielką klasę.
Shawnacy Barber (Kanada) - skok o tyczce To on zdetronizował w ubiegłym roku Renauda Lavillenie. Kanadyjczyk spisał się fantastycznie i zdobył złoty medal, skacząc aż 5,90 m. To był jego pierwszy sukces na tak wielkiej imprezie, choć już wcześniej dobrze rokował. W Portland dojdzie do ponownej konfrontacji Barbera z Francuzem, co zwiastuje ogromne emocje.
Kamila Lićwinko (Polska) - skok wzwyż kobiet Doświadczona Polka na otwartej arenie jeszcze medalu na poważnej imprezie nie zdobyła, choć była blisko przed rokiem na mistrzostwach świata. Za to dobrze wypada w halowych zmaganiach. 30-letnia skoczkini w Portland będzie bronić złota, które wywalczyła przed dwoma laty w Sopocie. Poza tym w jej dorobku jest też brąz z ubiegłorocznych halowych mistrzostw Europy w Pradze. Kamila Lićwinko to ścisła czołówka kobiecego skoku wzwyż, dlatego nie mogło jej zabraknąć w tym zestawieniu.
Ruth Beitia (Hiszpania) - skok wzwyż kobiet Jest Kamila Lićwinko, więc nie mogło zabraknąć jednej z jej rywalek. Hiszpanka jest znacznie bardziej utytułowana (wiele medali mistrzostw świata czy Europy) i doświadczona. 36-letnia zawodniczka od lat startuje na wysokim poziomie. Przed dwoma laty w Sopocie okazała się słabsza od Polki, bo zdobyła wtedy "tylko" brąz.
Abdelaati Iguider (Maroko) - bieg na 1500 metrów
Marokańczyk to znakomity średniodystansowiec. 29-letni biegacz ma na swoim kilka wielkich sukcesów na dystansie 1500 metrów. Abdalaati Iguider cztery lata temu zdobył brąz na igrzyskach olimpijskich, a w ubiegłym roku ponownie stanął na najniższym stopniu podium, tyle że w mistrzostwach świata. Utytułowany zawodnik dobrze czuje się również w hali, bo w jego dorobku są trzy krążki - wszystkie w innym kolorze. W 2010 roku zdobył srebro, w 2012 złoto, a w Sopocie sięgnął po brąz.
na Instagramie 
na Facebooku 
