Raport SportoweFakty.pl: Co robią byli selekcjonerzy? Spadki, polityka i dyrektorowanie

Maciej Kmita 06 Sierpnia 2013, 12:39

Antoni Piechniczek (1996-1997)

Pracę z kadrą zakończył w atmosferze skandalu, kiedy kolejni kadrowicze odmawiali brania udziału w jego zgrupowaniach. Po przegranych eliminacjach do mistrzostw świata we Francji w 1998 roku Piechniczek wrócił do krajów arabskich: najpierw pracował w katarskim Al Rayyan Ad-Dauha, a później w tunezyjskim Esperance Tunis, z którym był już związany w latach 1987-1990.

W latach 2000-2001 był trenerem-koordynatorem w Górniku Zabrze. Do 2006 roku był wiceprezesem PZPN ds. szkoleniowych. Od 2008 do 2012 roku był wiceprezesem PZPN.

Równocześnie z pracą działacza prowadził karierę polityczną. Zasiadł w sejmiku śląskim. W latach 2007-2011 był senatorem RP (startował z listy PO).

Janusz Wójcik (1997-1999)

Jeden z najbarwniejszych polskich trenerów w historii. W 7 lat po zdobyciu srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie nie udało mu się wprowadzić pierwszej reprezentacji do EURO 2000.

Po skończeniu pracy z kadrą był menedżerem w Pogoni Szczecin, gdzie popadł w konflikt z Albinem Mikulskim. Później był dyrektorem sportowym i trenerem w Śląsku Wrocław, który w sezonie 2000/2001 udało mu się obronić przed spadkiem z ekstraklasy.

Później przejął Anorthosis Famagusta i reprezentację Syrii, a w sezonie 2003/2004 wrócił do Polski i objął Świt Nowy Dwór Mazowiecki. Tej drużyny nie udało mu się już utrzymać w najwyższej lidze, mimo że pracę rozpoczął od słynnego już cytatu: "tu nie ma co trenować - tu trzeba dzwonić". Za pracę w tym klubie ciążą na nim prokuratorskie zarzuty o korupcję. We wrześniu 2012 roku PZPN ukarał go czteroletnią dyskwalifikacją za udział w aferze korupcyjnej.

W sezonie 2007/2008 prowadził Znicz Pruszków i Widzew Łódź. W Łodzi pracował w rundzie wiosennej i zdążył zasłynąć z tego:

W latach 2005-2007 zasiadał w Sejmie RP jako poseł Samoobrony RP.