Ekstraligowi giganci i ich twierdze - najdłużej niezdobyte stadiony współczesnego żużla

Krzysztof Wesoły 27 Lutego 2016, 17:00

Polonia Bydgoszcz - 21 zwycięstw (749 dni)
22 lipca 2001 – 10 sierpnia 2003

Seria bydgoszczan, choć trwała tyle samo co ta torunian, jest nieco okazalsza, bo przypadła na czasy, gdy kluby nie kończyły sezonu w sierpniu. Tomasz Gollob i spółka mieli więc trochę cięższe zadanie, ale wywiązali się z niego wzorowo, bo co ważne, była to seria nie tylko meczów bez porażki, ale również meczów wygranych.

Wszystko zaczęło się od dość zaskakującej porażki Polonii z Unią Leszno w XII kolejce sezonu 2001. Gryfy przegrały na własnym stadionie różnicą sześciu punktów, choć po jedenaście punktów zdobyli Tomasz Gollob, Mark Loram i Piotr Protasiewicz. Później jednak bydgoszczanie na swoim obiekcie byli już niepokonani, co w końcowym rozrachunku przyczyniło się do zajęcia trzeciego miejsca w lidze. Rok później Polonia wzmocniona Jackiem Gollobem wygrała aż piętnaście meczów - w tym wszystkie domowe - i zdobyła ostatni jak dotąd tytuł mistrzowski.

Później jednak sprawy zaczęły się nieco komplikować. Z klubu odszedł Protasiewicz i Polonia nie była już tak mocna. Na ligowych pretendentów wyrosły drużyny z Częstochowy i Torunia. Stadion przy ul. Sportowej cały czas pozostawał jednak twierdzą. W rundzie zasadniczej Polonia szczęśliwie wygrała wszystkich siedem domowych meczów i dwa wyjazdowe. Znakomita passa została jednak przerwana już w pierwszej kolejce fazy play-off. Bijący się o tytuł mistrzowski Apator nie mógł pozwolić sobie na wpadkę i 10 sierpnia 2003 roku aż 53:36 rozbił Gryfy w Bydgoszczy. Poza Tomaszem Gollobem w ekipie Polonii nikt nie stawił poważniejszego oporu, zaś wśród Aniołów prym wiedli Jason Crump i... Piotr Protasiewicz.