Drugiego na liście naszych żużlowych herosów umieściliśmy urodzonego w latach 30. XX wieku Nowozelandczyka. Ronnie Moore dwukrotnie świętował zdobycie tytułu Indywidualnego Mistrza Świata. Miało to miejsce w latach 1954 i 1959. Doskonale radził on sobie na Wyspach Brytyjskich, gdzie ówcześnie rozgrywano najpotężniejszą ligę żużlową na świecie. Moore niemalże całą swoją karierę spędził w ekipie Wimbledon Dons.
Kariera Nowozelandczyka wpadła w ostry zakręt w 1962 roku. Wówczas doznał on bardzo skomplikowanego złamania nogi. - Kontuzja ta oznaczała dla niego koniec sezonu - opowiada Grzegorz Drozd. - Moore wrócił do Nowej Zelandii. Rehabilitacja trwała kolejny rok i w związku z tym Ronnie postanowił zostać w ojczyźnie, gdzie zarabiał jeżdżąc po tzw. ścianie śmierci. Do zawodowego żużla wrócił dopiero w 1969 roku. Awansował do finału IMŚ, a także został mistrzem świata w parach wespół z Ivanem Maugerem w roku 1970 - dodaje Drozd.
W 2015 roku Ronnie Moore skończył 82 lata.
-
![]()
teknokiller
Zgłoś komentarz
No kurcze jak już słyszę o tylu wózkach inwalidzkich to może powoli trzeba by zrobić nową dyscyplinę,liga.
ŻUŻEL NA WÓZKACH INWALIDZKICH.
Dla byłych żużlowców ,którzy zawsze nimi Czytaj całość
będą zawsze jakaś adrenalina.Po prostu w każdej dziedzinie życia można załapać się na wózek inwalidzki lub pochówek.I już o tym pisano ,śpiewano ,przypominano.
0
1
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Dumny Polak
Zgłoś komentarz
E Panie redaktor a o KAROLU ZĄBIKU to już nikt nie pamięta ?!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
kicol95
Zgłoś komentarz
Todd Wiltshire pamiętam jak awansował do GP wygrywając ówczesny finał interkontynentalny i w swoim debiucie w Pradze zajął 4 miejsce a w następnym turnieju był 3 wspaniały zawodnik,który pomimo koszmarnej kontuzji wrócił i jeździł na bardzo wysokim poziomie.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
sympatyk żu-żla
Zgłoś komentarz
Zawodnik startujący na torze żużlowym jest twardzielem.Powyżej są podane zawodnicy po ciężkich kontuzjach i nadal bawi się w tym sporcie,Adrenalina robi swoje ,Zawodnik na emeryturze Czytaj całość
wieku powyżej 60 odczuwa wszystkie urazy jakie zaznał na torze podczas czynnej jazdy,
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
HDZapora
Zgłoś komentarz
A za Kapałą stoi Zdzisław Waliński
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
W i W
Zgłoś komentarz
kilka przypadków jest pominiętych są tylko ,,wybrańcy" jak to zwykle bywa,należy pamiętać o wszystkich,którzy stracili zdrowie na zawsze....
1
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Sylwester Niedziela
Zgłoś komentarz
brakuje tu Roberta Dadosa .
1
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Colly626
Zgłoś komentarz
To bardzo miłe, że zaistniał taki artykuł, ponieważ o wielu wydarzeniach w nim ujętych nie miałam pojęcia. Aż łza się w oku kręci.. Żużlowcy są niebywali. Ich siła, determinacja Czytaj całość
jest imponująca. Właśnie dlatego kocham ten sport. Daje mi możliwość oglądania na torze osoby, które zwalczają swoje słabości, pokazują, że wszystko jest możliwe no i są po prostu wielcy! Aż trudno uwierzyć, że tak wielu z wymienionych wyżej żużlowców, mimo przykrego losu powiedziało NIE i stawiło czoło temu, co ich spotkało. Nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele ich to kosztowało! Wygrali walkę, najtrudniejszą w życiu. Opuścili tor na własnych warunkach. To cudowne. Mam nadzieję, że tak będzie i z tymi, którzy niedawno zostali skazani na tę samą, bądź jeszcze trudniejszą walkę. Powodzenia!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
anty stolik
Zgłoś komentarz
szacun dla twardzieli żużlowców
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
mecenas z Rzeszowa
Zgłoś komentarz
yo gabba gabba
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
lukim81
Zgłoś komentarz
Co prawda tylko na jeden mecz przeciwko Stali Gorzów na zakończenie sezonu 1993 powrócił Maciej Jaworek po urazie kręgosłupa jaki doznał w marcowym sparingu przeciwko Unii Leszno (w Czytaj całość
karambolu leżała cała czwórka).By zakończyć na dobre karierę.
1
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
M70
Zgłoś komentarz
Bracia Drymlowie, obaj mieli koszmarne kontuzje, Ales otarł się przecież o śmierć. A obaj mogli zrobić wiele dla czeskiego żużla. Jancarz miał jeszcze jedną paskudną kontuzję, która Czytaj całość
w zasadzie zakończyła jego karierę podczas test-meczu Polska - Włochy. Chyba w dechy wsadził go Valentino Furlanetto albo Armando Dal Chiele. Dodałbym jeszcze Karola Ząbika, po tym jak przyjął w Lesznie na klatę motocykl myslałem, że trup na miejscu!! Wrócił na tor ale to już nie był ten sam chłopak. Potem jeszcze dzwon w Toruniu i walka z samym sobą. Wielka szkoda Karola bo to był olbrzymi talent.
4
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
charismatic enigma
Zgłoś komentarz
Śp. Florian Kapała z drużyną Kolejrza Rawicz w 1954 zdobył brązowy medal DMP, a w 1955 roku, srebrny. Ze Stalą Rzeszów zdobył 2 złote medale DMP(1960,1961), dwa srebrne (1962,1963) i Czytaj całość
jeden brązowy(1966). W 1961 roku z reprezentacją Polski zdobył złoty medal DMŚ, a w 1963 brązowy. W 1961 był 7 w IMŚ. Był 4-krotnym IMP(1953,1956,1961,1962), a także dwukrotnym brązowym medalistą IMP(1950,1959). W 1956 roku był triumfatorem Memoriału Alfreda Smoczyka. Poza tym razem z drużyną Stali Rzeszów ustanowił rekordową serię meczy w lidze bez porażki, która do dziś nie została pobita. Tak powinien wyglądać opis osiągnąć śp. Floriana Kapały!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
Zobacz więcej komentarzy (2)