Hegemoni polskiej ligi żużlowej. Kto zdominował rywalizację o tytuł mistrza kraju?

Krzysztof Wesoły 27 Grudnia 2015, 11:00

Stal Gorzów, 1973 - 1978

Jednym z klubów, który starał się przerwać hegemonię rybniczan w latach 60. była Stal Gorzów. Żużlowcy z zachodniej Polski aż cztery razy kończyli rywalizację o Drużynowe Mistrzostwo Polski za plecami ROW-u. Udało im się dopiero 1969 roku i był to jednocześnie pierwszy tytuł gorzowian w historii. Najlepsze wciąż jednak było przed nimi.

Przez wiele kolejnych sezonów Stal była jednym z dominatorów rozgrywek. Na przełomie lat 60. i 70. o sile klubu stanowili Edward Jancarz, Edmund Migoś, Jerzy Padewski czy wychowany w Unii Leszno, ale kojarzony ze Stalą Andrzej Pogorzelski. Z czasem jednak nastąpiła zmiana pokoleniowa i do składu zaczęli dochodzić kolejni zawodnicy. Przede wszystkim Bogusław Nowak, Zenon Plech i Jerzy Rembas wespół z Jancarzem pozwolili klubowi z Gorzowa wręcz zdominować lata 70. w polskim żużlu. Zdobyli oni wtedy pięć tytułów, w tym cztery z rzędu (1975-78), a poza tym kilka srebrnych medali. Poza tym, że nie było na nich mocnych w lidze, to właśnie wychowankowie Stali w głównej mierze reprezentowali Polskę w światowym czempionacie.

Ostatni w tym okresie złoty medal DMP gorzowianie zdobyli w 1983 roku. Później wciąż jeździli w elicie, z lepszym lub gorszym skutkiem. Na początku ubiegłego dziesięciolecia przez problemy finansowe Stal zaczęła upadać. Po pięciu latach na zapleczu wróciła jednak do elity, a zwieńczeniem odbudowania było zdobycie w 2014 roku ósmego już tytułu w historii.