Australia mistrzami świata stoi. Od Lionela van Praaga do Jasona Doyle’a

Tomasz Janiszewski 05 Listopada 2017, 11:15

Bluey Wilkinson (1938)

Po tym, jak po van Praagu mistrzowskie berło przejął Amerykanin Jack Milne, w ostatnim finale przed wybuchem II wojny światowej powróciło ono do rąk Australii. Na Wembley wielu spodziewało się drugiego tytułu dla któregoś faworyzowanych reprezentantów Stanów Zjednoczonych, ale najlepszy okazał się 27-letni Wilkinson, dodatkowo jadący z kontuzją obojczyka. Jeździec londyńskiego West Hamu pomimo przeszywającego bólu zdobył w sumie 22 punkty, wyprzedzając o jeden Milne’go, o dwa innego Amerykanina Wilbura Lamoreauxa i o cztery van Praaga.

Prawdziwie imię i nazwisko drugiego australijskiego mistrza świata brzmiało jednak Artur George Wilkinson. "Bluey" wedle australijskiego zwyczaju wziął się od… rudego koloru włosów utalentowanego motocyklisty, który zanim został najlepszy na świecie, zdobywał laury zarówno w ojczyźnie (trzy razy mistrz Australii), jak i na Wyspach Brytyjskich (mistrzostwo ligi). Dzięki sukcesom jego postać jako pierwszego żużlowca trafiła do gabinetu figur woskowych Madame Tussand. W 1939 roku w wieku zaledwie 28 lat postanowił zakończyć karierę. Rok później zginął tragicznie w wypadku drogowym na ulicach Sydney.