F1: 1000. wyścig w historii. Najwięksi kierowcy. Fangio, Senna, Schumacher i... Kubica

Łukasz Kuczera 10 Kwietnia 2019, 12:59

Alain Prost 

Odwieczny rywal Senny, a ich zażarta rywalizacja rozgrzewała fanów do czerwoności. W trakcie swojej kariery czterokrotnie zostawał mistrzem świata (1985, 1986, 1989, 1993).

O niebywałych umiejętnościach Francuza świadczy fakt, że niemal w każdym sezonie był lepszy od swojego partnera zespołowego. W debiutanckim sezonie zdobył mniej punktów od Johna Watsona, ale z powodu kontuzji nie wystartował we wszystkich wyścigach.

W roku 1984 był gorszy od Nikiego Laudy o ledwie... pół punktu i w ten sposób przegrał walkę o tytuł. Z kolei w sezonie 1988 we wszystkich wyścigach zgromadził więcej "oczek" niże Senna, ale nie został mistrzem świata. Bo do wyników zaliczano 11 z 16 najlepszych występów.

Rok później między Prostem a Senną znów iskrzyło, bo w Grand Prix Japonii Francuz doprowadził do kolizji. W efekcie Brazylijczyk ominął szykanę i wrócił na tor, co dało mu zwycięstwo. Jednak sędziowie po burzliwej naradzie postanowili go zdyskwalifikować. Dało to tytuł Prostowi, a Senna nigdy się z tym nie pogodził.

Rok później Senna zdecydował się na podobny manewr w Japonii. Po zawodach nawet przyznał, że celowo wypchnął rywala z toru, zapewniając sobie tym samym tytuł.