Wiem, że nic nie wiem - pierwsze wnioski po Grand Prix w Auckland

Maciej Kmiecik 26 Marca 2013, 09:41

Kto zaskoczył, a kto rozczarował?

Największym pozytywnym zaskoczeniem turnieju w Nowej Zelandii jest bez wątpienia postawa Taja Woffindena. Brytyjczyk jeździł bez kompleksów. Zdobył 9 punktów i wystąpił w półfinale. Biorąc pod uwagę jego wcześniejsze występy w gronie uczestników cyklu Grand Prix, "Tajski" zaskoczył in plus. Zobaczymy tylko, czy był to jednorazowy wyskok, czy też może Wielka Brytania doczeka się wreszcie zawodnika walczącego o coś więcej niż tylko utrzymanie w cyklu SGP.
Darcy Ward przez wielu upatrywany jest jako czarny koń sezonu 2013. Już w pierwszych zawodach jako pełnoprawny uczestnik SGP, Australijczyk potwierdził, że drzemie w nim ogromny potencjał. Trudno jego występ uważać za jakąś niespodziankę. Zdobył 12 punktów i jest w ścisłej czołówce klasyfikacji przejściowej. Widać było, jak bardzo jest niepocieszony brakiem awansu do finału, wszak z 11 punktami wygrał rundę zasadniczą. Jeśli ktoś miał wątpliwości, czy niesforny Australijczyk poradzi sobie w rywalizacji z najlepszymi, już w sobotę otrzymał odpowiedź na to pytanie.
[photo=87819]Emil Sajfutdinow z pewnością liczył na lepszy występ w Grand Prix Nowej Zelandii.[/photo]Jeśli chodzi o rozczarowania, to jednym z największych jest chyba postawa Emil Sajfutdinow. Rosjanin zapowiadał przed sezonem, że zamierza powalczyć o swój pierwszy tytuł mistrza świata w gronie seniorów. W sobotę tych słów nie potwierdził. Walczył, ale nie był już tak przebojowy jak wtedy, gdy debiutował w cyklu i sięgał po brązowy medal IMŚ. Pewnie, że nadal ma szansa nawet na tytuł mistrzowski, bo traci do liderów zaledwie 9 punktów. Pamiętamy, jak przed rokiem w Auckland zaczął Chris Holder, a jak skończył w Toruniu. Wszystko jest więc jeszcze możliwe w przypadku "Rosyjskiej Torpedy", która jednak wyraźnie zatraciła w ostatnim czasie swój "atomowy potencjał".