Superdebiut Bartosza Zmarzlika. Polak powtórzył wyczyn Emila Sajfutdinowa

Tomasz Janiszewski 23 Października 2016, 12:30

Brian Andersen (Dania)

Po świetnym debiucie w 1997 roku rozbudził nadzieje duńskich kibiców, którzy zaczęli niecierpliwie wypatrywać następców zbliżającego się do końca kariery Hansa Nielsena. Andersen w pierwszym roku startów zajął szóstą lokatę, będąc o "oczko" wyżej od starszego kolegi. Wygrał turniej w Wielkiej Brytanii na historycznym obiekcie Odsal w Bradford, dziś już nieistniejącym. Zajął także drugie miejsce w niemieckim Landshut. Na tym jednak sukcesy duńskiego zawodnika w Grand Prix się skończyły.

Wprawdzie w światowej elicie Andersen startował na pełnych prawach do 2001 roku włącznie, to jednak już nigdy nie zbliżył się do wyniku z sezonu, gdy debiutował. Dość powiedzieć, że przez kolejne lata tylko czterokrotnie zdołał przebić się do turnieju głównego, gdy obowiązywał już system tzw. "eliminatorów". W klasyfikacji generalnej plasował się regularnie poza pierwszą piętnastką i swoje miejsce na kolejny rok ratował w turniejach Challenge. Obok Andy'ego Smitha bywał w nich bardzo skuteczny.

Andersen zdecydował się zakończyć karierę już w wieku 30 lat po wspomnianym sezonie 2001. Powodem była kontuzja odcinka szyjnego kręgosłupa. W kolejnych latach często towarzyszył zawodnikom podczas turniejów w roli mechanika i tunera. Z jego usług korzystali m.in. Chris Harris i Antonio Lindbaeck. Andersen od czasu do czasu wsiada jednak na motocykl. Przed laty brał udział w towarzyskich zawodach w Holsted, a przed rokiem uczestniczył w turnieju jubileuszowym Harrisa w Coventry. Zawodnikiem Bees był zresztą w latach 1992-1999.