Grobowa cisza z World Speedway League. Projekt podzieli(ł) los poprzedników?

Tomasz Janiszewski 14 Marca 2017, 12:30

Początki niełatwe, ale napawające optymizmem

World Speedway League także zakładała rozgrywanie zawodów w formie czwórmeczu (w składzie czterech zawodników plus rezerwowy). Do uczestnictwa zaproszono przedstawicieli czterech najsilniejszych lig w Europie: brytyjskiej, duńskiej, polskiej i szwedzkiej. Szybko zapowiedziano rozbudowę rozgrywek w kolejnych latach, a także otwarcie na nowe, dotąd niespotykane lokalizacje. Pierwszą edycję zaplanowano na sprawdzonym gruncie, w Polsce. Debiut nastąpił w 2014 roku w Zielonej Górze.

Turniej pierwotnie miał się odbyć pod koniec sierpnia, ale na przeszkodzie stanęły niesprzyjające warunki pogodowe i nowy termin przypadł na październik. Paradoks polegał na tym, że w momencie zmagań tylko jeden z czterech klubów był faktycznym mistrzem swojego kraju (Poole Pirates). Zarówno Falubaz Zielona Góra, Piraterna Motala (zwycięzcy), jak i Esbjerg Motorsport w kończącym się 2014 roku utraciły miano najlepszych w swoich ligach. Na ostatnią chwilę zespoły zaczęły też łatać składy. W sumie na tor wyjechało sześciu jeźdźców (w tym aż czterech w Poole), którzy w lidze przez cały rok nie byli zawodnikami klubów, w których to barwach ścigali się przy W69.

Znacznie lepiej wypadł turniej w Gorzowie w kwietniu 2015 roku. Na stadionie Stali kibice obejrzeli znakomite zawody, które znów padły łupem klubu ze Szwecji, tym razem Elit Vetlandy. Jedynym minusem była absencja faktycznego mistrza Wielkiej Brytanii z Poole, którego zastąpiło Kings Lynn Stars. W Gorzowie promotorzy WSL zyskali sporo w oczach kibiców i sponsorów. Zawody były transmitowane w telewizji, a produkt chwalili menadżerowie drużyn i sami zawodnicy. Wydawało się, że z czasem będzie stawał się on coraz lepszy.