Żużel. Zapomniane kraje na mapie Grand Prix. Mieliśmy m.in. norweską halę, chorwacką prywatę i fińskie dziury

Tomasz Janiszewski 22 Stycznia 2020, 08:45

Grand Prix Włoch - 1996, 2005-2013

Italia pojawiła się w GP w miejsce wspomnianej Austrii już w 1996 roku, ale na tamten okres tylko jednorazowo. Co ciekawe, podium w Lonigo składało się z tych samych zawodników co w Wiener-Neustadt, choć w innej kolejności. Wygrał Nielsen przed Hamillem i Rickardssonem. Czwarty był Tommy Knudsen. Elita powróciła na Santa Marinę po dziewięciu latach. Podczas czterech kolejnych rund mieliśmy: Rickardssona pieczętującego szósty tytuł, potwierdzenie dominacji Jasona Crumpa, jej początek u Nickiego Pedersena (w 2007 trzeci był Wiesław Jaguś) i ostatnią w karierze turniejową wygraną Hansa Andersena.

Po pięciu imprezach w Lonigo przyszedł czas na pięć w Terenzano. Tutaj dwie pierwsze zdominował Tomasz Gollob. W 2010 roku to tam zapewnił sobie upragniony tytuł, drugi dla Polski, po 37 latach. Następne sezony należały do Skandynawów (Andreasa Jonssona, Antonio Lindbaecka i Nielsa Kristiana Iversena). GP Włoch z uwagi na corocznie słabą frekwencję, małe zainteresowanie sponsorów i niezbyt porywające ściganie, mimo wpływów Armando Castagni w FIM, ustąpiło jednak miejsca i od kilku lat nie ma jej w IMŚ.

CZYTAJ WIĘCEJ: Tomasz Gollob i Zbigniew Boniek z tytułem Bydgoszczanina Stulecia