Zadanie wykonane - podsumowanie sezonu w wykonaniu Stali Gorzów

Krzysztof Wesoły 01 Stycznia 2013, 11:45

Mocne wejście w sezon

Gorzowianie zmagania rozpoczęli 9 kwietnia. Podejmowali wówczas drużynę Unibaxu Toruń, z którą kilka miesięcy wcześniej kończyli rozgrywki. Inauguracyjny mecz zakończył się niemal tak samo, jak potyczka z września, która praktycznie przesądziła o brązowym medalu dla Stali. Wśród gorzowian słabiej spisał się jedynie Krzysztof Kasprzak, a na lidera drużyny powoli klarował się zdobywca kompletu punktów, Niels Kristian Iversen. Duńczyk potwierdził swoją formę w kolejnym spotkaniu z PGE Marmą Rzeszów, lecz liderem Stali w tym meczu był Kasprzak, który zrehabilitował się za pojedynek z Unibaxem. Kibiców martwiła jednak słaba postawa Tomasza Golloba, który zdobył trzy punkty i miał problem z nawiązaniem walki z... Łukaszem Sówką.

Pierwszy wyjazd podopieczni Piotra Palucha zaliczyli dopiero 3 maja, do Wrocławia, gdzie z problemami pokonali Betard Spartę. Jedynym zawodnikiem, który ciągnął wynik żółto-niebieskich był ten, który kilkanaście dni wcześniej zawiódł. Czternaście punktów Golloba przyczyniło się do czteropunktowego triumfu Stali we Wrocławiu. - Nie można jeszcze oceniać potencjału zawodników i drużyn. Co niektórzy już zaczęli Golloba skreślać, a gdyby nie Tomek, to Gorzów by w tym meczu poległ - mówił dwa dni później, podczas finału Złotego Kasku, Stanisław Chomski, były trener żółto-niebieskich. Następnego dnia Stal pojechała do Częstochowy, gdzie odjechała najlepszy mecz wyjazdowy w całym sezonie. Po pięciu wyścigach gorzowianie prowadzili bowiem 25:5, a po jedenastu 46:20. Klasą w tym spotkaniu byli młodzi - Michael Jepsen Jensen i Bartosz Zmarzlik. Dobrze pojechał też krytykowany przez wielu Gollob.

W tym momencie nie można było powiedzieć, że motorem napędowym gorzowskiej ekipy jest lider. Teoretycznie był nim Iversen, który w całej Enea Ekstralidze ustępował tylko niesamowitemu Nickiemu Pedersenowi. Prawdą był jednak fakt, że cała szósta zawodników Stali uzupełniała się nawzajem, a największą bronią była para tworzona przez wspomnianego już Iversena i Mateja Zagara. Na słabszego u siebie Golloba znalazły się punkty innych zawodników, których z kolei sam Gollob uzupełniał na wyjazdach.