Bohaterowie dwumeczów finałowych o DMP

Aleks Jovičić 15 Września 2013, 17:22

2008 - Wiesław Jaguś
Podobnie jak w roku poprzednim na mecie rozgrywek o Drużynowe Mistrzostwo Polski spotkały się drużyny z Leszna i Torunia. Podobnie jak przed rokiem nowo kreowani mistrzowie kraju na drodze do złota zuchwale wygrali oba spotkania finałowe. Jednak tym razem góra był Unibax, dla którego ten triumf miał szczególne znaczenie. To dlatego, że Anioły żegnały się ze swoim starym obiektem przy ulicy Broniewskiego, by w roku następnym przenieść się na imponującą MotoArenę. Tytuł mistrzowski podopieczni Jana Ząbika zapewnili sobie praktycznie już po pierwszym meczu, gdyż wygrali na "Smoczyku" 49:41. W tej sytuacji rewanż miał być formalnością. Wówczas liderem gości był Wiesław Jaguś, który w imponującym stylu sięgnął po szesnaście punktów z dwoma bonusami. W rewanżu torunianie byli lepsi o cztery punkty. Choć "Jagoda" nie czarował już tak jak tydzień wcześniej, to i tak jego wcześniejszy "płatny" komplet pozwolił zyskać Aniołom pewność siebie i osiągnąć korzystną zaliczkę. W drugim starciu wychowanek Apatora zdobył siedem punktów.

Wiesław Jaguś to jeden z reprezentantów złotego pokolenia toruńskiej szkoły żużla. W barwach Apatora, a później Unibaksu zdobywał wiele medali rozgrywek krajowych. Najwięcej w Drużynowych Mistrzostwach Polski, a były to: 2 medale złote (2001, 2008), 5 medali srebrnych (1995, 1996, 2003, 2007, 2009) oraz 3 "krążki" koloru brązowego (1992, 1993, 1994). "Jagoda" dwukrotnie stawał na podium Indywidualnych Mistrzostw Polski - w roku 1998 zajął trzecie miejsce, a sezonie 2006 był wicemistrzem, ustępując jedynie Tomaszowi Gollobowi. Triumfował również w finałach Złotego (2004) i Srebrnego Kasku (1996). Krajowe sukcesy Jagusia to oprócz wymienionych medale Mistrzostw Polski Par Klubowych (brąz w 2003 oraz złoto w 2004 i 2008).

Wychowanek Apatora ma za sobą także starty w Grand Prix. W sezonie 2007 był on stałym uczestnikiem cyklu, a miejsce zapewnił sobie w eliminacjach. Swoje starty w batalii o IMŚ rozpoczął bardzo udanie, bo od trzeciego miejsca we włoskim Lonigo. Ogólnie cała przygoda z elita nie wyszła najgorzej, gdyż ukończył sezon na jedenastym miejscu. W sezonie 2008 wraz z reprezentacją Polski zajął drugie miejsce w finale Drużynowego Pucharu Świata, w zawodach zwyciężyli Duńczycy. Po sezonie 2010 zdecydował się zakończyć karierę.