Vojens pod znakiem starcia potentatów i czeskiego kopciuszka

Tomasz Janiszewski 23 Lipca 2016, 16:30

Dania

Duńczycy od kilkudziesięciu lat należą do ścisłego grona najlepszych żużlowych nacji i to mimo tego, że ich rodzimej lidze sporo brakuje do poziomu rozgrywek w Polsce czy Szwecji. Nie mniej jednak znakomita praca z młodzieżą i niemal bezbolesne przeprowadzenie najmłodszych w dorosły żużel, sprawia że Dania nie musi martwić się o swoją przyszłość i w najbliższych latach trudno oczekiwać, by przestała liczyć się w walce o najwyższe pozycje w drużynowych mistrzostwach globu.

Reprezentanci Danii brali udział w czternastu finałach na piętnaście możliwych. Na podium nie stanęli tylko w dwóch, co czyni ich numerem jeden pod względem zdobytych medali. Nie mają jednak na koncie najwięcej tytułów, bo kilka razy skutecznie zostali powstrzymani przez Polaków, a ostatnio przez Szwedów. Niewątpliwie mają też z kogo wybierać i mimo wszystko mogą pozwolić sobie na zrezygnowanie z usług tego, który należy do najlepszych zawodników w historii całego DPŚ. W tym roku drużyna, którą objął niedawno wielki Hans Nielsen, wystartuje najprawdopodobniej bez Nickiego Pedersena, wcześniej mającego zaplanowany urlop.

"Profesor z Oksfordu" wobec braku trzykrotnego indywidualnego mistrza świata, a także bardzo słabej formy (ale również kontuzji) Petera Kildemanda, zdecydował się powołać m.in. Leona Madsena. 27-latek nigdy nie miał szczęścia do startów w DPŚ i jak dotąd wziął udział w tylko jednej edycji, na dodatek został przed zwycięskim finałem zastąpiony przez Mikkela Becha. Teraz Madsen, który nie dogadywał się z poprzednim menadżerem, otrzymał szansę i być może wreszcie zdobędzie medal z kadrą. Szanse są spore, bo obok zawodnika Unii Tarnów w zespole znaleźli się, ci którzy zaznali już smaku wygranej i których aktualna dyspozycja wydaje się być całkiem obiecująca.