Drużyna marzeń Ekstraligi. Ogień i woda na liderów, niespodzianki w drugiej linii

Krzysztof Wesoły 05 Lutego 2017, 12:30

Nicki Pedersen

Krzyki, latające klucze, zniszczone monitory czy wreszcie mechanicy wypalający papierosa za papierosem - to nieodłączny element boksu Nickiego Pedersena. Duński mistrz dał się poznać jako straszny nerwus, choć w gruncie rzeczy jest przyjemnym facetem. Zawsze znajdzie czas na wspólne zdjęcie z kibicami czy krótki wywiad. Nie przebiera w słowach, mówi to co myśli. Oto lider Drużyny marzeń, maszynka do robienia punktów.

Prezesi kontraktując Nickiego musieli liczyć się z jednym - o żadnej współpracy na torze nie ma mowy. I choć sam Pedersen w kolejnych klubach zapewniał, że zacznie zerkać na partnera z pary, częściej zdarzało mu się niemal wsadzić kolegę w płot. Duńczyk taki już po prostu jest. Wolny elektron, któremu należy dać dużo swobody, a w zamian odwdzięczy się sporą liczbą punktów na koncie. Tak jak w latach 2007-08, gdy osiągnął szczyt swojej formy i "wykręcił" najlepszą średnią w kilkunastoletniej historii istnienia Ekstraligi. O takich jak on mówiło się, że walczą tylko z czasem, bo dla rywali są zbyt szybcy.