Raz złoto, raz spadek. Włókniarz zaskakiwał i rozczarowywał

Mateusz Makuch 16 Lutego 2017, 12:30

"Torunianie już otwierali szampany" - czyli jak Włókniarz zaskoczył całą Polskę

Podobnie tak jak teraz, tak i w 1996 roku Włókniarz Częstochowa skazywany był na spadek z ligi. Nie żebyśmy coś sugerowali, bo żużel przez te wszystkie lata kolosalnie się zmienił, ale to pokazuje, że w sporcie i to tak nieprzewidywalnym nie wolno nikogo skreślać jeszcze przed startem rozgrywek. 21 lat temu częstochowianie, na których nikt nie zwracał uwagi, a już na pewno nie wierzył, że włączą się do walki o medale, sięgnęli po tytuł mistrzów kraju.

- Wszyscy mówili, że z takimi zawodnikami to jest pewny spadek do II ligi. Może właśnie kluczowe okazało się to, że nikt na nas nie liczył? Mieliśmy pełny luz, zero presji. Niczego od nas nie wymagano - powiedział po latach Robert Przygódzki, jeden z członków złotego Włókniarza z 1996 roku. Przygódzki to też cichy bohater kluczowych spotkań decydujących o tytule. Biało-zieloni zmierzyli się w nich z naszpikowanym gwiazdami Apatorem Toruń. Ekipę z Grodu Kopernika stanowili wówczas tacy zawodnicy jak Ryan Sullivan, Jacek Krzyżaniak, Mirosław Kowalik czy Tomasz Bajerski. W tamtym czasie to były tuzy. Po przegranym 40:50 pierwszym finałowym meczu w Częstochowie, torunianie mieli zacząć fetę. - Już szampany otwierano - wspominał Przygódzki.

A kto zadecydował o mistrzostwie Włókniarza? Sławomir Drabik, który przez swoje nierozważne postępowanie wrócił do ścigania po rocznej przerwie, Joe Screen, Janusz Stachyra, wspomniany Robert Przygódzki, Robert Jucha, Rafał Osumek, Sebastian Ułamek czy Artur Pietrzyk. Drużynę poprowadził Marek Cieślak. Mistrzostwo tego składu było szokiem. Nie mniejszym też to, co wydarzyło się sezon później.