Żużel. Czarna lista prezesów. Po nich trzeba było sprzątać bałagan i zaczynać praktycznie od zera

Kamil Hynek 07 Lutego 2020, 09:07

Paweł Mizgalski

Myślisz upadek Włókniarza, mówisz Mizgalski. Choć tak postawione stwierdzenie jest dla niego trochę krzywdzące. Z drugiej strony nie musiał się godzić na przyjęcie powierzonego mu stanowiska. "Wsadzony" na konia przez nieżyjącego już Artura Sukiennika przedstawiciela strategicznego sponsora - firmy paliwowej K.J.G Company, która pociągała wtedy za główne sznurki w Częstochowie.

Mówiło się, że Mizgalski był figurantem, miał dobrze wyglądać, tak samo ładnie, elokwentnie się wypowiadać, świecić oczami przed opinią publiczną, ale wpływ na losy klubu w kluczowych kwestiach miał niewielki. Co nie zmienia opinii, iż stał się symbolem wszystkiego co złe w ostatnich latach przy czarnym sporcie pod Jasną Górą.

Każdy kojarzy, że to za jego kadencji Włókniarz żył ponad stan i zaczęły się problemy z kasą. Złożył rezygnację na początku sezonu 2014. Klub przejął Dariusz Śleszyński, ale reanimacja trupa zakończyła się niepowodzeniem i żużel w Częstochowie na rok zniknął z ligowej mapy. Spis żużlowców, którzy do tej pory nie odzyskali astronomicznych sum wynikających z podpisanych wtedy kontraktów otwierają Emil Sajfutdinow i Grigorij Łaguta.

W 2016 roku za odbudowę od zera speedway'a w tym mieście zabrał się Michał Świącik. Zespół zaczął od 2. LŻ, ale całkowicie odciął się od zobowiązań wcześniejszej władzy.

CZYTAJ TAKŻE: Dobrze, że Janowski zaczął w końcu mówić. To znaczy, że dojrzewa