Wielkolud, który został mistrzem. Po zakończeniu kariery zajął się polityką, sympatyzując z Władimirem Putinem

7 listopada 2009 roku Nikołaj Wałujew przegrał z Davidem Haye'em, stracił pas mistrza i odszedł z boksu. Do historii przeszedł jako najpotężniejszy czempion w historii, jednak pięściarstwo to tylko część z jego zawodowej działalności.

Piotr Jagiełło 07 Listopada 2016, 16:28

Nikołaj Siergiejewicz Wałujew urodził się 21 sierpnia 1973 roku w Leningradzie (dzisiejszy Petersburg). Ze względu na swój wygląd i gabaryty stał się jednym z najbardziej charakterystycznych mistrzów wagi ciężkiej w historii. Mierzący 213 cm wzrostu (zasięg ramion 216 cm) w czasach zawodowej kariery ważył blisko 150 kg.

Menedżerowie i doradcy "Bestii ze Wschodu" szybko zorientowali się, że walki olbrzyma wzbudzają ponadprzeciętne zainteresowanie publiczności, dlatego starannie dobierali rywali, kontraktując potyczki na arenach całego świata.

Wałujew boksował m.in. w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Japonii, Australii, Korei Południowej czy Szwajcarii. Do pierwszej poważnej kontrowersji z udziałem wielkoluda doszło w 1999 roku, gdy w jubileuszowej dwudziestej walce spotkał się z Niemcem Andreasem Sidonem. W pierwszej rundzie posłał rywala dwukrotnie na deski. W trzeciej sędzia przerwał pojedynek ku niezadowoleniu kibiców. Pięściarze nic sobie z tego nie zrobili i... walczyli dalej. Oficjalnie starcie zostało wobec tego uznane za nieodbyte (no contest).

Na następnej stronie przeczytasz o historycznym pojedynku, po którym Wałujew stał się najpotężniejszym mistrzem świata w historii wagi ciężkiej.